Ο ορισμός αυτός είναι σύνθεση των εμπλεκόμενων όρων της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας από το 2001, ώστε να προσεγγίσει εννοιολογικά την παραδοσιακή έννοια του χωριού, που έπαψε να υπάρχει.
Οι σύγχρονες χωροταξικές μέθοδοι ιδίως αυτή της χωρικής οικιστικής οργάνωσης ως Ανοικτής Πόλης, μίας μείζονος αυτοδιοικητικής επικράτειας έχουν καταργήσει την παραδοσιακή έννοια του χωριού λόγω της διοικητικής εξάρτησης του από τη έδρα της συγκεκριμένης επικράτειας και της προσπάθειας διάχυσης της Αειφορικής Περιβαλλοντικής Διαχείρισης μεταξύ του δομημένου και φυσικού περιβάλλοντος, και πολλών άλλων ιστορικών εξελίξεων (τεχνολογίες μεταφορών και επικοινωνιών, αυτοδιοικητική δομή από τον οργανισμό Περί Δήμων και Κοινοτήτων, Ι.Καποδίστριας, μέχρι τον Καλλικράτη κ.λπ)
Έχει λιγότερες υπηρεσίες από την πόλη ή την κωμόπολη, ακόμη και στον Δευτερογενή τομέα της οικονομίας δηλ. το εμπόριο, επειδή η εγχώρια καθημερινή οικονομία του διεξάγεται αχρήματη, βάσει του συστήματος της ανταλλαγής προϊόντων (clearing).
Αναλόγως της θέσης του χαρακτηρίζεται ως παραθαλάσσιο, παραποτάμιο, παραλίμνιο ή ορεινό, επειδή διακρίνεται από την μοναδική δυνατότητα προβολής του φυσικού τοπίου του ή και από τις τοπικές ιδιαιτερότητες της Αρχιτεκτονικής του, και τους ιδιαίτερα στενούς δεσμούς του πληθυσμού του, αναπτύσσει σταδιακά υπηρεσίες του Τριτογενούς τομέα και επιλεκτικά του τουρισμού.
Ίδιας πληθυσμιακής έκτασης αλλά κατ' αντιδιαστολή με το χωριό, μπορεί να είναι και ο τουριστικός οικισμός και τα θεματικά Χωριά, που είναι νεοσύστατα και νεόδμητα οικιστικά σύνολα, συγκεντρώσεις ή συγκροτήματα, με μία ιδιαίτερη και ενιαία χρήση, π.χ Παραθεριστικής ή β΄ κατοικίας ή σκοπό όπως Αιολικό χωριό, Μουσικό χωριό, Παιδικό χωριό, Δασικό χωριό, Εκπτωτικό χωριό, και ανήκουν ή στον Τριτογενή τομέα της οικονομίας Παροχής Υπηρεσιών(Τουρισμός) ή επίσης στον Δευτερογενή τομέα της Βιομηχανίας και του Εμπορίου, και συντηρούνται εξ ολοκλήρου από αυτούς.
