Οι υποδομές είναι το σύνολο των θεμελιωδών εγκαταστάσεων που υποστηρίζουν τη βιώσιμη λειτουργικότητα των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Εξυπηρετούν μια χώρα, πόλη ή άλλη περιοχή συμπεριλαμβανομένων των υπηρεσιών και των εγκαταστάσεων που είναι απαραίτητες για τη λειτουργία της οικονομίας της. Η υποδομή αποτελείται από δημόσιες και ιδιωτικές φυσικές κατασκευές όπως δρόμοι, σιδηρόδρομοι, γέφυρες, σήραγγες, ύδρευση, αποχετεύσεις, ηλεκτρικά δίκτυα και τηλεπικοινωνίες (συμπεριλαμβανομένης της σύνδεσης στο Διαδίκτυο και της ευρυζωνικής πρόσβασης). Γενικά, η υποδομή έχει οριστεί ως «τα φυσικά στοιχεία αλληλένδετων συστημάτων που παρέχουν εμπορεύματα και υπηρεσίες απαραίτητες για τη διευκόλυνση, τη διατήρηση ή τη βελτίωση των κοινωνικών συνθηκών διαβίωσης» και τη διατήρηση του περιβάλλοντος περιβάλλοντος.Ειδικά υπό το φως των τεράστιων κοινωνικών μετασχηματισμών που απαιτούνται για τον μετριασμό και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, οι συζητήσεις για τις σύγχρονες υποδομές επικεντρώνονται συχνά στη βιώσιμη ανάπτυξη και τις πράσινες υποδομές. Αναγνωρίζοντας αυτή τη σημασία, η διεθνής κοινότητα έχει δημιουργήσει πολιτική που επικεντρώνεται στις βιώσιμες υποδομές μέσω των Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης, ιδιαίτερα του Στόχου 9 της Βιώσιμης Ανάπτυξης «Βιομηχανία, Καινοτομία και Υποδομή».
Ένας τρόπος για να ταξινομηθούν οι τύποι υποδομών είναι να τους δούμε ως δύο ξεχωριστά είδη: σκληρή υποδομή και μαλακή υποδομή. Η σκληρή υποδομή αναφέρεται στα φυσικά δίκτυα που είναι απαραίτητα για τη λειτουργία μιας σύγχρονης βιομηχανίας. Αυτό περιλαμβάνει δρόμους, γέφυρες, σιδηροδρόμους κ.λπ. Η μαλακή υποδομή αναφέρεται σε όλους τους θεσμούς που διατηρούν τα οικονομικά, υγειονομικά, κοινωνικά, περιβαλλοντικά και πολιτιστικά πρότυπα μιας χώρας. Αυτό περιλαμβάνει εκπαιδευτικά προγράμματα, επίσημες στατιστικές, πάρκα και εγκαταστάσεις αναψυχής, υπηρεσίες επιβολής του νόμου και υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης.
