Political Communications Committee (PKP) - gevormd als resultaat van een akkoord van vertegenwoordigers van de Poolse Socialistische Partij - Vrijheid, Gelijkheid, Onafhankelijkheid, Volkspartij, Nationale Partij en Arbeiderspartij op 26 februari 1940 op bevel van Area No. 1 van de Armed Struggle Association, de kiem van het gezamenlijke politieke platform van de Poolse ondergrondse staat. Het is ontstaan uit de transformatie van de Centrale Politieke Raad zonder de deelname van de Democratische Partij.
De belangrijkste reden om dit vast te stellen was de wens van de politieke partijen, die ondergronds opereren, om een advies- en adviescentrum te organiseren dat hen in staat zou stellen gezamenlijke acties en beslissingen te nemen, en die partijen ook een impact zou hebben op de nieuw opgerichte militaire organisatie van de gewapende strijdunie.
PKP in februari 1940 omvatte: Kazimierz Pużak "Bazyli" (PPS-WRN met codenaam "Koło"), Józef Grudziński "Walenty" (SL met codenaam "Triangle"), Aleksander Dębski "Stachurski" (SN codenaam "Kwadrat"), Col. Stefan Rowecki "Engineer" en generaal Michał Tokarzewski-Karaszewicz "Doctor" van de Union of Armed Struggle. Majoor Tadeusz Kruk-Strzelecki "directeur" werd de secretaris van het Politiek Bemiddelingscomité.
Soortgelijke comités van politieke partijen werden ook opgericht in Krakau, Poznań, Vilnius en Lviv. Ze speelden een belangrijke rol bij het creëren van samenzwering in deze regio's, bij het inspireren van passief verzet en andere vormen van burgeroorlog. Vanaf april 1940 werd PKP door de Poolse autoriteiten in ballingschap erkend als politieke vertegenwoordiging van het land.
Het Politiek Bemiddelingscomité werkte aanvankelijk bij de Union of Armed Struggle en wist van 3 juli tot 13 september 1940 zijn positie als collectieve delegatie van de regering van de Republiek Polen in het land te versterken.
