Een vlonderpad, in Vlaanderen en Duitsland soms ook plankenweg genoemd, is een (vaak) verhoogd wandelpad of verhoogde weg, bestaande uit op elkaar aansluitende planken. Deze zijn meestal gemaakt van hout, maar kunststof en metaal worden ook toegepast.
Vlonderpaden worden meestal aangelegd om wandelaars door drassig of kwetsbaar gebied te leiden.
Vlonderpaden bestonden al in het neolithicum. Een zeer oud vlonderpad is het 'Sweet Track' in een moerasgebied in Somerset, gebouwd ongeveer 3800 voor Christus.
Een knuppelpad onderscheidt zich doordat het oppervlak daarvan niet plat is doordat er geen planken maar kleineboomstammen, dikke boomtakken of houten palen voor worden gebruikt.
Etymologie
Het woord vlonder komt waarschijnlijk van het oudere woord vonder (slootplank, smal bruggetje) door overname van vl- uit vloer. Een vlonder is een eenvoudige (vaak) houten constructie die in de grond verankerd zit, en die direct contact met de ondergrond moet voorkomen.
