Een transistor (samentrekking v. Eng. transfer en resistor, = lett.: overdrachtsweerstand) is een elektronisch onderdeel dat onder meer als versterkend of schakelend element in een elektronische schakeling kan dienen. Een transistor bestaat uit een kristal van een halfgeleider in een afgesloten omhulling van metaal of kunststof.
Er zijn in het algemeen drie aansluitingen (elektroden): de emitter E, de collector C en de basis B. In de gemeenschappelijke emitterschakeling wordt aan een daarvan, de basis, het te versterken signaal toegevoerd, aan de tweede, de collector, kan het versterkte signaal worden onttrokken, de derde aansluiting, de emitter, is voor beide signalen gemeenschappelijk.
Een transistor dient vooral om elektronische signalen te versterken of te schakelen. De transistor is de fundamentele bouwsteen van computers en vele andere elektronische schakelingen. Soms worden transistors gebruikt als afzonderlijke componenten, maar hoofdzakelijk komen ze voor als fundamentele bouwsteen van geïntegreerde schakelingen.
Geschiedenis
De natuurkundige Julius Edgar Lilienfeld had in 1923 de eerste werkende transistor gebouwd en in 1925 een patent voor de eerste transistor in Canada aangevraagd in eenapparaat dat volgens de beschrijving overeenkomt met een FET (veldeffecttransistor). Hij heeft echter geen onderzoeksartikelen geschreven over deze transistor.
Copyright 2024 puzzlefactory.com Alle rechten voorbehouden.
