Het is een vloeibare stof met een zeer hoge viscositeit bij kamertemperatuur. De kleur is zwart tot lichtbruin, afhankelijk van de grondstof en het proces om deze te verkrijgen.
Soorten ruwe teer:
gasteer - hoge temperatuur koolteer, cokesoventeer (voorheen gasteer), zwart, vettig - wordt gevormd bij het ontgassen van steenkool bij een temperatuur van ongeveer 1000 ° C
generatorteer - gemiddelde temperatuur koolteer, van sommige kolenvergassingsmethoden, bruinzwart, olieachtig - wordt gevormd bij het ontgassen van steenkool bij een temperatuur van 700-800 ° C
lage temperatuur (primaire) teer - lage temperatuur teer (verkregen bij een temperatuur van 500-600 ° C of iets lager, soms iets hoger) met een verschillende samenstelling afhankelijk van de grondstof:
van steenkool - het belangrijkste product van het bij lage temperatuur ontgassen van steenkool (jongere kolen met meer vluchtige delen hebben de voorkeur); van teer op hoge temperatuur verschilt het onder andere met een lager gehalte aan aromatische en hogere alifatische koolwaterstoffen
van bruinkool - meestal met een relatief hoog gehalte aan onverzadigde koolwaterstoffen, hogere fenolen en paraffines
van bitumineuze schalie - de primaire schalie lijkt op ruwe olie met een hoog gehalte aan oliefracties (en wordt soms op dezelfde manier verwerkt als ruwe olie)
gemaakt van hout - houtteer, soms teer genoemd.Ruwe teer wordt soms onderworpen aan verdere fractionele destillatie om de componenten die nodig zijn voor praktische toepassingen te scheiden.
De gezuiverde fracties van ruwe koolteer en een mengsel van ruwe gasteer of teerolie met koolteerpek, met specifieke fysisch-chemische eigenschappen die nuttig zijn in praktische toepassingen, worden geprepareerde teer genoemd. Deze omvatten onder meer:
dakbedekking (bijv. 65% pitch + teerolie)
teer toonhoogte
ijzervernis, hier en daar bekend onder de Duitse naam Eisenlack
wegteer (bijv. 60% pek + antraceenolie), vaak gestabiliseerd (15-20%) met bitumen
teer voor elektroden (elektrodeteer, bijv. 75% pek + teerolie) - als bindmiddel van steenkoolkorrels (meestal cokes) bij de productie van koolstofelektroden
