Papegaaien in de strikt taxonomische zin van het woord vormen een orde, de Psittaciformes (papegaaiachtigen), de "echte" papegaaien zijn twee families:
familie Psittaculidae, papegaaien van de Oude Wereld (Afrika, Azië, Australazië en Polynesië)
familie Psittacidae, papegaaien van Afrika en de Nieuwe WereldDeze "echte" papegaaien (Psittacidae en Psittaculidae) vormen een zeer grote groep. De Zuid-Amerikaanse papegaaien zoals de ara's behoren samen met een aantal families die in Afrika voorkomen tot de Psittacidae (Papegaaien van Afrika en de Nieuwe Wereld). De lori's en parkieten uit Australazië en een aantal geslachten waaronder de dwergpapegaaien (geslacht Agapornis) uit Afrika en de vasapapegaaien van Madagaskar behoren tot de Psittaculidae (Papegaaien van de Oude Wereld).
Daarnaast worden apart onderscheiden de Nieuw-Zeelandse papegaaien (Strigopidae) en de Kaketoes (Cacatuidae). Kaketoes en Nieuw-Zeelandse papegaaien worden in de spreektaal ook papegaai genoemd, maar ze behoren niet tot de "echte" papegaaien.
De meeste soorten komen in de Tropen voor en zuidelijk daarvan op het gehele Zuidelijk Halfrond (zie kaartje). Op het zuidelijk halfrond komen van nature soorten parkieten voor in gebieden met een gematigd klimaat zoals de kakariki's op eilanden ten zuiden en oosten van Nieuw-Zeeland en de magelhaenparkiet in het uiterste zuiden van Chili. Door ontsnapping uit gevangenschap of door bewuste introducties zijn in de loop van de twintigste eeuw in het wild levende populaties in de gematigde klimaatzone van het Noordelijk Halfrond ontstaan zoals de halsbandparkieten in de grote steden in Nederland en België.
Het woord "papegaai" is afkomstig van het Spaanse woord papagayo, dat op zijn beurt waarschijnlijk afgeleid is van het Arabische babagha en het Perzische babgha. Het Arabische woord is vermoedelijk uit West-Afrika ontleend.
