Vocht (W) - een populaire term voor water in de lucht in de vorm van een aërosol of stoom, aanwezig in de poriën van poreuze stoffen of op het oppervlak van vaste stoffen in de vorm van kleine druppeltjes of een uniforme, dunne film.
Vocht in de natuurlijke omgeving komt bijna overal voor (behalve in woestijn- en poolgebieden), het is ook een onafscheidelijk onderdeel van het interieur waarin mensen verblijven.
Vocht in de lucht
Het waterdampgehalte van lucht wordt de vochtigheid genoemd, die meestal in relatieve eenheden wordt gegeven, uitgaande van 100% van het maximale waterdampgehalte bij een bepaalde temperatuur, waaruit condensatie begint onder bepaalde omstandigheden.
Het vochtgehalte van open lucht is afhankelijk van de weersomstandigheden (neerslag en temperatuur).
Het waterdampgehalte van binnenlucht hangt van veel factoren af:
van externe vochtigheid
over de methode van verwarming en ventilatie
over het aantal mensen in de kamer en het type activiteit
van andere factoren zoals vochtbronnen (bijv. kokend water, technologische processen die water uitstoten of absorberen) De luchtvochtigheid in kamers waar mensen permanent verblijven, moet tussen 40 en 60% liggen. Vochtigheid onder de 40% veroorzaakt een onaangenaam drooggevoel in neus en mond door uitdroging van slijmvliezen. Vochtigheid van meer dan 60% wordt echter meestal gezien als "kortademigheid" of "damp" en veroorzaakt malaise.
Het verwijderen van vocht uit de lucht is soms nodig vanwege de vereisten van een technologisch proces dat watervrije omstandigheden vereist (bijvoorbeeld in fabrieken met microprocessors).
