De alpaca (Vicugna pacos) – ook wel berglama genoemd – is een evenhoevig zoogdier uit Zuid-Amerika uit de familie van de kameelachtigen (Camelidae). De wetenschappelijke naam van de soort werd als Camelus pacos in 1758 gepubliceerd door Carl Linnaeus.
Kenmerken
De alpaca wordt in de hoge Andes als boerderijdier gehouden. Hij heeft een schofthoogte van 90 cm en een lange hals, met een wollige vacht of lange lokken die soms tot aan de grond reiken. De vacht komt voor in meer dan 22 erkende kleurslagen. Bontgekleurde dieren zijn veel zeldzamer.
Voortplanting
De vrouwtjes werpen in het regenseizoen na een draagtijd van elf en een halve maand. Een ruwe schatting gaat ervan uit dat er in de Andes meer dan drie miljoen alpaca's leven. Een alpaca wordt gemiddeld 25 jaar oud.
Verspreiding
De alpaca leeft op de hoogvlakten van Ecuador, Bolivia, Chili, Uruguay en vooral Peru, met name de hoogvlakte van het Titicacameer in de districten Puno, Cusco en Arequipa.
