Τα έτη 1905-1909 σπούδασε στη Σχολή Καλλιτεχνικών Χειροτεχνιών στο Κρέφελντ. Friendsταν φίλος με τους Franz Mark, August Macke και Paul Klee. Με την υποστήριξη του Vasily Kandinsky και του Franz Marc, έγινε μέλος της ομάδας του Μονάχου Blue Rider (Der blaue Reiter) και συμμετείχε και στις δύο εκθέσεις αυτής της ομάδας το 1911 και το 1912. Μετά τη στρατιωτική θητεία το 1914-1916, εγκαταστάθηκε στο Seeshaupt Το Κατά τα έτη 1919-1921 ήταν μέλος του Συμβουλίου Τέχνης. Το 1923-1926 έζησε στη Ρηνανία, διδάσκοντας στη Σχολή Τεχνών και Βιοτεχνίας στο Έσσεν. Στα χρόνια 1926-1933 ήταν καθηγητής στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στο Ντίσελντορφ και ασχολήθηκε με την τέχνη του βιτρό. Μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, απομακρύνθηκε από τη θέση του. Το 1934 μετανάστευσε στο Βέλγιο και ένα χρόνο αργότερα διορίστηκε καθηγητής στην Ακαδημία Καλών Τεχνών στο Άμστερνταμ. Το 1937, στο πλαίσιο του αγώνα ενάντια στις λεγόμενες "Εκφυλισμένη τέχνη", 87 έργα του κατασχέθηκαν από γερμανικές συλλογές. Οι έξι πίνακες παρουσιάστηκαν αργότερα στην έκθεση Entartete Kunst στο Μόναχο, η οποία, στις προθέσεις των Ναζί, ήταν να απεικονίσει τον εκφυλισμό των σύγχρονων καλλιτεχνών που αντιπροσωπεύουν τις πρωτοποριακές τάσεις στην τέχνη. Μετά τον πόλεμο, ο Campendonk δεν επέστρεψε στη Γερμανία. Παρέμεινε στο Άμστερνταμ, όπου πέθανε με σεβασμό το 1957.