Τα δίκτυα των υπολογιστών δεν μεταφέρουν δεδομένα με τη μορφή μιας τυχαίας ακολουθίας από συνεχόμενα bit. Το δικτυακό σύστημα διαιρεί τα δεδομένα σε μικρές ενότητες που ονομάζονται πακέτα (packets), τις οποίες στέλνει μεμονωμένα. Επειδή τα δίκτυα υπολογιστών χρησιμοποιούν αυτή τη τεχνολογία, ονομάζονται συνήθως και ως δίκτυα μεταγωγής πακέτων (packet switching networks).
Ένα πακέτο αποτελείται από δύο μέρη δεδομένων: τις πληροφορίες ελέγχου και τα δεδομένα του χρήστη.Οι πληροφορίες ελέγχου, εμπεριέχουν τα δεδομένα που χρειάζεται το δίκτυο έτσι ώστε να μεταφέρει τα δεδομένα του χρήστη. Μερικές από τις πληροφορίες αυτές είναι: διευθύνσεις αποστολέα και παραλήπτη, εντοπισμός σφαλμάτων και ένας αύξων αριθμός για το κάθε πακέτο. Αυτό το μέρος του πακέτου αποκαλείται κεφαλίδα (header).
Γενικά, ο όρος πακέτο αντιστοιχεί σε οποιοδήποτε μήνυμα το οποίο διαμορφώνεται με τη μορφή πακέτου, που περιγράφεται στη προηγούμενη παράγραφο. Ωστόσο, ο ειδικός όρος δεδομενόγραμμα (datagram) (ή αυτοδύναμο πακέτο), αναφέρεται ειδικά στα πακέτα που ενθυλακώνονται από μια “αναξιόπιστη” (ασυνδεσμική) υπηρεσία. Μια “αξιόπιστη υπηρεσία” είναι αυτή η οποία ειδοποιεί το χρήστη σε περίπτωση απώλειας κατά τη μεταφορά ενός πακέτου, ενώ μια “αναξιόπιστη” υπηρεσία δεν ειδοποιεί σε περίπτωση απώλειας.
