Ένα ελαστικό ή λάστιχο (στην καθομιλουμένη) είναι εξάρτημα σε σχήμα δακτυλίου που περιβάλλει το χείλος ενός τροχού για να μεταφέρει το φορτίο ενός οχήματος από τον άξονα μέσω του τροχού στο έδαφος και να παρέχει πρόσφυση στην επιφάνεια πάνω από την οποία κινείται ο τροχός. Τα περισσότερα ελαστικά, όπως αυτά για αυτοκίνητα και ποδήλατα, είναι κατασκευές φουσκωμένες με αέρα, οι οποίες παρέχουν επίσης ένα εύκαμπτο μαξιλάρι που απορροφά τους κραδασμούς καθώς το ελαστικό κυλάει πάνω από τραχιά στοιχεία στην επιφάνεια. Τα ελαστικά παρέχουν ένα αποτύπωμα, που ονομάζεται μπάλωμα, το οποίο έχει σχεδιαστεί για να ταιριάζει με το βάρος του οχήματος με τη φέρουσα αντοχή της επιφάνειας στην οποία περνάει, παρέχοντας πίεση που δεν παραμορφώνει υπερβολικά την επιφάνεια.
Τα υλικά των σύγχρονων πνευματικών ελαστικών είναι συνθετικό καουτσούκ, φυσικό καουτσούκ, ύφασμα και σύρμα, μαζί με αιθάλη και άλλες χημικές ενώσεις. Αποτελούνται από πέλμα και σώμα. Το πέλμα παρέχει πρόσφυση ενώ το σώμα συγκρατεί πεπιεσμένο αέρα. Πριν αναπτυχθεί το καουτσούκ, τοποθετούνταν απλές λωρίδες μετάλλου γύρω από ξύλινους τροχούς για την αποφυγή φθοράς. Τα πρώιμα ελαστικά από καουτσούκ ήταν συμπαγή (όχι πνευματικά). Τα πνευματικά ελαστικά χρησιμοποιούνται σε πολλούς τύπους οχημάτων, όπως αυτοκίνητα, ποδήλατα, μοτοσικλέτες, λεωφορεία, φορτηγά, βαρύ εξοπλισμό και αεροσκάφη. Ελαστικά από συμπαγές καουτσούκ (ή άλλο πολυμερές) εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται σε διάφορες μη αυτοκινητικές εφαρμογές, όπως καρότσια, χλοοκοπτικά και καροτσάκια.
