ροζ ανθισμένα δέντρα

Χωρίς δισταγμό, η αγαπημένη μου ιαπωνική ιδέα είναι «mono no sad», την οποία θα μπορούσαμε να μεταφράσουμε για την «ομορφιά του εφήμερου». Σε μια κοινωνία στην οποία: αρνούμαστε να «ξεχάσουμε» και θέλουμε τα πάντα να διαρκέσουν, είναι δύσκολο να κατανοήσουμε το νόημα αυτής της έκφρασης, να καταλάβουμε ότι κάτι είναι όμορφο, όχι επειδή διαρκεί πάντα, αν όχι εξαιτίας του αντίθετου. Καθώς το λουλούδι της κερασιάς, ένα λεπτό και κομψό λουλούδι, αντιπροσωπεύει στο μέγιστο την έννοια του «mono no sad», ανθίζει σε αυτές τις ημερομηνίες και πριν το ξέρουμε, εξαφανίζεται. Αυτό μπορεί να μας διδάξει ένα μικρό μάθημα ζωής. Poio, Ισπανία