Παρά την απληστία του Σκρουτζ και τους μισθούς πείνας που λαμβάνουν ο Ντόναλντ και οι ανιψιοί του που εργάζονται γι 'αυτόν (ο τυπικός μισθός είναι τριάντα σεντς την ώρα - ακόμα και για βοήθεια στο κυνήγι θησαυρού), τα συμφέροντά του κάνουν τους πάντες πλούσιους - πιο γρήγορα ή πιο αργά -. Όταν, στο διήγημα Something fishy here, ο Ντόναλντ αποφασίζει να κάνει ένα αστείο στον θείο του πετώντας του μια εφημερίδα με μια μακέτα για την απόφαση του Κογκρέσου να αλλάξει το εθνικό νόμισμα σε ψάρι, McDuck - για να αποδείξει κάτι στον εαυτό του και ο συγγενής του - με πλήρη αφοσίωση και με ρυθμό ρεκόρ μια νέα περιουσία, και την ξαναγράφει στον Ντόναλντ ως μοναδικό κληρονόμο. Η αστεία μινιατούρα, εκτός από το ότι δείχνει στον αναγνώστη πόσο εύκολο είναι να βγάλεις πολλά χρήματα (αρκεί να μην φοβάται να σηκώσει τα μανίκια του), δείχνει επίσης ότι στην πραγματικότητα ο Σκρουτζ έχει τον έλεγχο της παγκόσμιας οικονομίας.