Εκπαίδευση - Person - online παζλ

Πρόσωπο (διαπον [prosopon], Latin persona) - αρχικά, τόσο στα ελληνικά όσο και στα λατινικά, η λέξη σήμαινε «μάσκα», η οποία φορούσαν ηθοποιοί στο αρχαίο θέατρο. Τότε άρχισε να χρησιμοποιείται σε σχέση με το ρόλο που παίζει το άτομο στο δράμα της ζωής. Μια οντότητα λογικής φύσης. Μπορεί να είναι ο άνθρωπος, όπως και ο Θεός, που θεωρείται ότι διακρίνεται από την πιο τέλεια μορφή ύπαρξης. Στη σύγχρονη φιλοσοφία, η βασική ιδέα του χριστιανικού και του μη χριστιανικού προσωπικισμού, η οποία βασίζεται στη χριστιανική (ιδιαίτερα θωμιστική) κατανόηση του ανθρώπου ως ον που είναι ξεχωριστός από τον κόσμο των πραγμάτων, της φύσης, συμπεριλαμβανομένων των ζώων.

Ιστορικό

Πατερική Εποχή

Αρχικά, στις μέρες των Πατέρων της Εκκλησίας, ο ορισμός ενός ατόμου διαμορφώθηκε σε συζητήσεις γύρω από το μυστήριο της Αγίας Τριάδας, όπου τα πρόσωπα και η υπόσταση ήταν συνώνυμα. Μόνο αργότερα έγινε αντικείμενο φιλοσοφικής ανθρωπολογίας. Ένας από τους πρώτους ορισμούς ενός ατόμου δόθηκε από τον παλαιοχριστιανικό Ρωμαίο στοχαστή Boecius (480-524) στην πραγματεία για το πρόσωπο του Χριστού και των δύο φύσεών του (PL 64.143). Αυτός ο ορισμός έγινε αργότερα κλασικός: Ατομική ουσία με λογική φύση / (Λατινικά) naturae rationalis individualua substantia /.