Το Sakhalin Husky, επίσης γνωστό ως το Karafuto Ken (樺 太 犬), είναι μια φυλή σκύλου που στο παρελθόν χρησιμοποιείται ως έλκηθρο, αλλά τώρα σχεδόν εξαφανίστηκε. Από το 2011, υπήρχαν μόνο δύο επιζών μέλη της φυλής στην Ιαπωνία. Ο μοναδικός εναπομείνας κτηνοτρόφος, Sergey Lyubykh, που βρίσκεται στο χωριό Nivkh της Nekrasovka, πέθανε το 2012, αλλά πριν από το θάνατό του δήλωσε ότι δεν υπήρχαν πλέον αρκετά ζωντανά δείγματα της φυλής που να επιτρέπουν τη γενετική ποικιλομορφία που απαιτείται για τη συνέχιση της αναπαραγωγής.
Ιστορικό
Ο Karafuto Ken αναλύεται ως Karafuto, το ιαπωνικό όνομα για τον Sakhalin και ο Ken, μια ιαπωνική λέξη για το σκυλί. Ως εκ τούτου, παρέχει τη γεωγραφική προέλευση της φυλής. Αυτή η φυλή χρησιμοποιείται σπάνια τώρα. Ως εκ τούτου, λίγοι κτηνοτρόφοι παραμένουν στην Ιαπωνία.
Οι εξερευνητές που πήγαν στο Franz Josef Land, οι κατακτητές της βόρειας Αλάσκας και οι εξερευνητές του Νότιου Πόλου (συμπεριλαμβανομένου του Robert Falcon Scott) χρησιμοποίησαν αυτά τα σκυλιά. Χρησιμοποιήθηκαν από τον Κόκκινο Στρατό κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου ως ζώα συσκευασίας. αλλά αυτή η υπόθεση ήταν βραχύβια αφού η έρευνα απέδειξε ότι ήταν θαυμάσιοι τρώγοντες σολομού και δεν άξιζαν να διατηρηθούν. Οι παρακλάδες του Sakhalin Husky θεωρούνται ότι είναι οι πρόγονοι του Akitas με μεγαλύτερη επικάλυψη.
Ο ισχυρισμός αυτής της φυλής για τη φήμη προήλθε από την κακοτυχημένη ιαπωνική ερευνητική αποστολή του 1958 στην Ανταρκτική, η οποία έκανε μια εκκένωση έκτακτης ανάγκης, αφήνοντας πίσω του 15 σκυλιά έλκηθρο. Οι ερευνητές πίστευαν ότι μια ομάδα ανακούφισης θα έφτανε μέσα σε λίγες μέρες, έτσι άφησαν τα σκυλιά αλυσοδεμένα έξω με μια μικρή προμήθεια τροφής. Ωστόσο, ο καιρός έγινε άσχημος και η ομάδα δεν έφτασε ποτέ στο φυλάκιο.
Απίστευτα, σχεδόν ένα χρόνο αργότερα, έφτασε μια νέα αποστολή και ανακάλυψε ότι δύο από τα σκυλιά, ο Taro και ο Jiro, είχαν επιβιώσει και έγιναν στιγμιαίοι ήρωες. Ο Τάρο επέστρεψε στο Σαπόρο της Ιαπωνίας και έζησε στο Πανεπιστήμιο του Χοκάιντο μέχρι το θάνατό του το 1970, μετά τον οποίο γέμισε και εκτέθηκε στο μουσείο του πανεπιστημίου.
