To ροζάριο ή ροδάριο (από το Λατινικό rosarium, «στέμμα από τριαντάφυλλα»), είναι ένα σημαντικό κομμάτι της πλούσιας παράδοσης της Καθολικής Εκκλησίας, αποτελούμενο από μία σειρά χαντρών και ένα μεθοδικό σύστημα προσευχής. Η χρήση του Ροζαρίου συνδυάζει προσευχή και περισυλλογή, ξεκινάει με το Πάτερ Ημών, και μετά ακολουθούν δέκα προσευχές του Χαίρε Μαρία. Κάθε τέτοια ακολουθία είναι γνωστή ως «δεκάδα». Η πλήρης προσευχή του Ροζαρίου περιλαμβάνει την ολοκλήρωση όλων των δεκάδων και μαζί άλλες προσευχές (όπως το Σύμβολο των Αποστόλων κ.ά.).
Το Ροζάριο προσεύχεται και από πιστούς άλλων Χριστιανικών ομολογιών, όπως τους Αγγλικανούς, τους Παλαιοκαθολικούς, τους Διαμαρτυρόμενους και τους Ορθοδόξους.
Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β΄ στην Αποστολική του Επιστολή (16 Οκτωβρίου 2002) Rosarium Virginis Mariae (το Ροζάριο της Παρθένου Μαρίας), πρότεινε να προστεθούν άλλες πέντε δεκάδες στον παραδοσιακό αριθμό των δεκαπέντε. Έτσι, κάποιοι Καθολικοί λένε είκοσι δεκάδες του Ροζάριου.
Ιστορία του Ροζάριου
Προγενέστερες μορφές του σημερινού Ροζάριου, εμφανίζονται στην Καθολική Εκκλησία από τον τέταρτο αιώνα μ.Χ., και αρχικά χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά για το Πάτερ Ημών[1].
Σύμφωνα με την Καθολική Παράδοση, το 1214 η Παναγία έδωσε στον Άγιο Δομήνικο την βασική μορφή του Ροζαρίου όπως είναι σήμερα.
Το ροζάριο συνδέεται ιδιαίτερα με τη Ναυμαχία της Ναυπάκτου καί την Παναγία της Ναυπάκτου.Την παραμονή της μεγάλης ναυμαχίας ο Πάπας Πίος Ε΄ διέταξε τους μοναχούς να προσευχηθούν στην Παναγία με το ροζάριο να δώσει τη νίκη στους ενωμένους χριστιανούς.
