Εκτιμάται ότι οι απώλειες που προκαλούνται από παράσιτα σε καλλιεργημένα φυτά φτάνουν περίπου το 10-15% της συνολικής αξίας απόδοσης σε παγκόσμια κλίμακα.
Τα παράσιτα περιλαμβάνουν ζώα που καταστρέφουν καλλιέργειες και συλλογές αυτών των φυτών που αποθηκεύονται σε αποθήκες, σιτοβολώνες, εργοστάσια επεξεργασίας, βλαβερά δέντρα, δασικούς και θάμνους πάρκων, υλικά με βάση το ξύλο, υφάσματα, βιβλία και ολόκληρες συλλογές βιβλίων, προϊόντα διατροφής κ.λπ.
Τα παράσιτα περιλαμβάνουν ορισμένα είδη νηματωδών, σαλιγκαριών, ανεμόμυλων, ακάρεων και εντόμων (η πιο πολυάριθμη ομάδα), και κυρίως σπονδυλωτά από σπονδυλωτά.
Παράσιτα, εκτός από την προφανή βλάβη που προκαλούν, δηλαδή, εκτός από βλάβες και παραμορφώσεις διαφόρων μερών φυτών και, ως αποτέλεσμα, συχνά μια σημαντική μείωση της απόδοσης (συχνά προκαλεί θάνατο των φυτών), μερικές φορές επίσης μεταφέρουν παθογόνα - επιβλαβείς ιούς, βακτήρια ή μύκητες.
Η καλλιέργεια ενός είδους φυτού σε μια μεγάλη έκταση (μονοκαλλιέργεια), καθώς και η εντατικοποίηση της γεωργίας, είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για τη μαζική εμφάνιση παρασίτων.
Μεταξύ των μεθόδων προστασίας των φυτών από παράσιτα είναι οι ακόλουθες:
πρόληψης:
κατάλληλη αγροτεχνολογία σε συνδυασμό με σωστή εναλλαγή καλλιεργειών,
καταστροφή ζιζανίων και υπολειμμάτων καλλιεργειών, π.χ. με την εισαγωγή τους στο έδαφος χρησιμοποιώντας όργωμα,
συμμόρφωση με τις βέλτιστες ημερομηνίες σποράς και τον εξοπλισμό των φυτών,
τη χρήση ειδικών, ανθεκτικών φυτικών ποικιλιών ·
άμεσος έλεγχος παρασίτων χρησιμοποιώντας μεθόδους:
βιολογικών,
χημικά,
φυσικο-χημικές,
Ο πολύπλοκος έλεγχος είναι πιο αποτελεσματικός, δηλαδή ο συνδυασμός διαφορετικών μεθόδων σε μία ομάδα. Σε σπάνιες περιπτώσεις, χρησιμοποιείται καραντίνα φυτών.
Η εμφάνιση παρασίτων στη συγκομιδή μπορεί να αποφευχθεί διατηρώντας τα προϊόντα καθαρά, αερισμό, προστατεύοντάς τα από την υγρασία.
