Κωδικός πρόσβασης - μια σειρά χαρακτήρων που χρησιμοποιούνται συνήθως ως μυστική παράμετρος στην κρυπτογραφία και τον έλεγχο ταυτότητας.
Ιστορικά, οι κωδικοί πρόσβασης με τη μορφή μυστικών λέξεων ή προτάσεων ήταν το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο στοιχείο για τον έλεγχο ταυτότητας ατόμων. Με την εξάπλωση της κρυπτογραφίας, άρχισαν να χρησιμοποιούνται για την παραμετροποίηση των κρυπτογραφικών αλγορίθμων, έτσι ώστε η ικανότητα ανάγνωσης ενός μυστικού μηνύματος να εξαρτάται από τη γνώση του κωδικού πρόσβασης.
Κωδικοί πρόσβασης σήμερα
Στα σύγχρονα κρυπτογραφικά συστήματα, οι κωδικοί πρόσβασης εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται ευρέως λόγω του γεγονότος ότι είναι ο ευκολότερος μηχανισμός που χρησιμοποιείται από την άποψη του χρήστη και του συστήματος ΤΠΕ. Οι κωδικοί πρόσβασης - κατανοητοί ως σχετικά μικρές ακολουθίες γραμμάτων, αριθμών και άλλων χαρακτήρων - έχουν τα ακόλουθα πλεονεκτήματα που καθορίζουν τη χρησιμότητά τους:
μπορεί εύκολα να θυμηθεί ο άνθρωπος (σε αντίθεση με τα κρυπτογραφικά κλειδιά που χρησιμοποιούνται στη σύγχρονη κρυπτογραφία),
δεν απαιτούν επιπλέον εξοπλισμό ή προγράμματα οδήγησης (σε αντίθεση με π.χ. βιομετρικό έλεγχο ταυτότητας ή ηλεκτρονικές κάρτες),
εισάγονται μέσω της ίδιας διεπαφής που χρησιμοποιείται για την επικοινωνία με τον χρήστη (συνήθως οθόνη, οθόνη, πληκτρολόγιο ή πληκτρολόγιο οθόνης). Οι αναφερόμενες δυνατότητες κωδικού πρόσβασης σχετίζονται με πολλούς κινδύνους που πρέπει να ληφθούν υπόψη κατά τη χρήση τους.
οι χρήστες μπορούν να επιλέξουν κωδικούς πρόσβασης σύντομους ή εύκολο να σπάσουν χρησιμοποιώντας μεθόδους λεξικού,
Οι κωδικοί πρόσβασης μπορούν να υποκλοφθούν κατά τη μετάδοση δικτύου ή να προβληθούν κατά την πληκτρολόγηση,
Μόλις καταγραφεί, ο κωδικός πρόσβασης μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πλαστοπροσωπία χωρίς τη γνώση του αρχικού κατόχου. Το πρόβλημα της μη εξουσιοδοτημένης χρήσης κωδικών πρόσβασης που έχουν υποκλοπές ή σπασμένα επιλύεται χρησιμοποιώντας κωδικούς πρόσβασης μιας χρήσης ή έλεγχο ταυτότητας δύο παραγόντων χρησιμοποιώντας μάρκες, βιομετρικό έλεγχο ταυτότητας και άλλες τεχνικές.
Κωδικοί πρόσβασης σε κρυπτογραφία
Στα κλασικά συστήματα κρυπτογράφησης, ο κωδικός πρόσβασης θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για κρυπτογράφηση απευθείας (Caesar's cipher) ή να αποτελέσει τη βάση για τη δημιουργία μιας βασικής συμβολοσειράς (Vigenère's cipher).
Στα σύγχρονα κρυπτογραφικά συστήματα, οι κωδικοί πρόσβασης δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιούνται απευθείας ως κρυπτογραφικά κλειδιά λόγω της σχετικά χαμηλής εντροπίας πληροφοριών των κωδικών πρόσβασης και, συνεπώς, της ικανότητας επίθεσης με επιτυχία τον ίδιο τον κωδικό πρόσβασης με πολυπλοκότητα (εντροπία) π.χ.
