Ο Τζιοβάνι Πάολο Πανίνι (ιταλικά: Giovanni Paolo Panini, 17 Ιουνίου 1691, Πιατσέντσα – 21 Οκτωβρίου 1765, Ρώμη) ήταν Ιταλός ζωγράφος και αρχιτέκτονας με βάση την Ρώμη ο οποίος ανήκε στο καλλιτεχνικό ρεύμα των βεντουτιστών, ζωγράφων οι οποίοι απεικόνιζαν απόψεις κτηρίων και τοπίων.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στην Πιατσέντσα στην βόρεια Ιταλία, και έλαβε την εκπαίδευση του στην ίδια πόλη με έναν από τους καθηγητές του να είναι και ο θεατρικός σκηνοθέτης Φραντσέσκο Γκάλι Μπιμπιένα (Francesco Galli Bibiena). Το 1711 μετακόμισε στην Ρώμη όπου ξεκίνησε τις σπουδές του στην ζωγραφική υπό τον Μπενεντέτο Λούτι (Benedetto Luti). Κατόπιν άρχισε να εργάζεται ως ζωγράφος και απέκτησε φήμη ως διακοσμητής πολυτελών οικιών και παλατιών, όπως τα Villa Patrizi (1719–1725), Palazzo de Carolis (1720), και το Seminario Romano (1721–1722). Το 1719 έγινε δεκτός στον σύλλογο των βιρτουόζων του Πάνθεον (Congregazione dei Virtuosi al Pantheon), και μετέπειτα άρχισε να διδάσκει στην Ακαδημία του Αγίου Λουκά (Accademia di San Luca) και την Γαλλική Ακαδημία (Académie de France) όπου επηρέασε καλλιτεχνικά τον Γάλλο ζωγράφο Ζαν Ονορέ Φραγκονάρ.
Ως ζωγράφος, ο Πανίνι έγινε κυρίως γνωστός για τις απεικονίσεις τοπίων της Ρώμης, κυρίως ως προς τις αρχαιότητες της πόλης. Ανάμεσα στα πιο διάσημα έργα του είναι η διακόσμηση με έργα του στο εσωτερικό του Πάνθεον της Ρώμης (ανάθεση έργου από τον Φραντσέσκο Αλγκαρόττι). Τα περισσότερα έργα του διαθέτουν επίσης και το στοιχείο του καπρίτσιο, φανταστικά αρχιτεκτονικά στοιχεία και λεπτομέρειες κτηρίων τα οποία δεν υπήρχαν στην πραγματικότητα, παρομοίως με τα έργα του Μάρκο Ρίτσι ή τον Τζιοβάνι Μπατίστα Πιρανέζι. Ο Πανίνι ζωγράφισε επίσης πορτραίτα, ανάμεσα στα οποία ήταν και αυτό του Πάπα Βενέδικτου ΙΔ´.Κατόπιν το 1754 ανέλαβε την διεύθυνση της Ακαδημίας του Αγίου Λουκά, και πέθανε μερικά χρόνια αργότερα στις 21 Οκτωβρίου 1765 στην Ρώμη.
Άλλες ενασχολήσεις
Κατά το διάστημα όπου ο Πανίνι ήταν μέλος του διδακτικού προσωπικού της Γαλλικής Ακαδημίας στην Ρώμη, δίδασκε επίσης προοπτική και οπτική.
