Το παζλ (στα Αγγλικά [ˈpʌzl], στα Ιταλικά / ˈpazel, ˈpazol / ή επίσης / ˈpuʦle /) είναι ένα επιτραπέζιο παιχνίδι στο οποίο πρέπει να χωράτε μικρά κομμάτια χαρτονιού για να επιστρέψετε στην αρχική εικόνα.
Ιστορία των παζλ
Εφευρέθηκε γύρω στο 1760 από τον John Spilsbury, έναν χαρτογράφο και χαράκτη του Λονδίνου, οι γρίφοι είχαν αρχικά γεωγραφικά θέματα και δημιουργήθηκαν ζωγραφίζοντας το θέμα σε μια ξύλινη σανίδα και έπειτα κόβοντάς το σε μικρά κομμάτια, τα οποία ακολούθησαν τα σύνορα μεμονωμένων εθνών, μέσω ενός πριονιού. Με την πάροδο του χρόνου, τα θέματα των παζλ άρχισαν να αλλάζουν: όχι μόνο γεωγραφικά στοιχεία, αλλά και ιστορικά και καθημερινά επεισόδια ζωής, όπως η στέψη της Βασίλισσας Βικτώριας της Αγγλίας (1838) ή σχέδια ζώων ή φαντασίας. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή τους άλλαξαν επίσης: ενώ αρχικά χρησιμοποιήθηκαν πολύτιμα ξύλα όπως μαόνι και κέδρος (γι 'αυτό η τιμή ήταν υψηλή και η διάχυση περιορίστηκε), ξεκίνησε η χρήση λιγότερο πολύτιμων ξύλων, με την επακόλουθη μείωση της τιμής και της αύξησης της διανομής. Το 1910 εισήχθησαν αλληλοσυνδεόμενοι γρίφοι, με αλληλοσυνδεόμενα κομμάτια. Από τη δεκαετία του 1950, τα ξύλινα παζλ αντικαταστάθηκαν από χαρτόνια που επέτρεψαν να βελτιωθεί η ποιότητα της εκτύπωσης και να αναπαραχθούν πιο διάσημοι πίνακες και υπέροχες φωτογραφίες με πιο πιστό τρόπο.
Σήμερα τα παζλ συνεχίζουν να κατασκευάζονται από χαρτόνι, μέσω μιας διαδικασίας εκτύπωσης της εικόνας σε αντι-ανακλαστικό χαρτί και κολλημένα στο χαρτόνι, στη συνέχεια τοποθετούνται σε πρέσα που με ειδικές λεπίδες κόβει τα κομμάτια.
Ιστορία του όρου και ετυμολογία
Η λέξη παζλ είναι ψευδο-αγγλικισμός: το εν λόγω παιχνίδι στις αγγλόφωνες χώρες ονομάζεται παζλ, ενώ με παζλ εννοούμε οποιοδήποτε είδος παζλ. Ο όρος επιβεβαιώνεται στα ιταλικά στις αρχές του εικοστού αιώνα και αρχικά είχε μια σημασιολογική επέκταση μεγαλύτερη από την παρούσα (καθώς θα μπορούσε να περιλαμβάνει, εκτός από το σπασμένο σχήμα που πρέπει να επαναπροσδιοριστεί, επίσης το σταυρόλεξο). Ο αγγλικισμός πέρασε στα γαλλικά το 1909 και δύο χρόνια αργότερα βρίσκουμε την πρώτη βεβαίωση στα ιταλικά. Η ετυμολογία είναι άγνωστη (ο Giacomo Devoto προτείνει μια απίθανη αλλαγή της αντίθεσης με την έννοια του "προβλήματος που πρέπει να λυθεί", άλλοι το συνδέουν με μια συχνή μορφή να ποζάρει με την αίσθηση του "να μπερδεύεται", κατ 'αναλογία με τη μύτη.
