Masquerade ball - online παζλ

Bal des Ardents ή Bal des Sauvages (μπάλα από άγριους συζύγους) - το όνομα της μεταμφίεσης του Παρισιού στις 28 Ιανουαρίου 1393, κατά τη διάρκεια του οποίου σκοτώθηκαν τέσσερις από τους πέντε Γάλλους ευγενείς που χορεύουν με τον Κάρολο VI, πυρπόλησαν από έναν φακό που έφερε ο βασιλικός αδελφός και ένας από τους θεατές, Louis Orleans. Αυτή η μπάλα, που σχεδιάστηκε ως ψυχαγωγία για έναν νεαρό ηγέτη που είχε υποστεί επίθεση παραφροσύνης τον προηγούμενο χρόνο, τέντωσε την εμπιστοσύνη του στην άσκηση εξουσίας και, αναγνωρισμένος ως απόδειξη της κακίας των ευγενών, οδήγησε τους Παριζιάνους στα πρόθυρα της εξέγερσης ενάντια στους ισχυρότερους εκπροσώπους του. Η οργή της κοινωνίας ανάγκασε τον Κάρολ και τον Λούντβικ, τους οποίους ο σύγχρονος αναλυτής κατηγόρησε για απόπειρα αυτοκτονίας και μαγείας, να εκτελέσουν επίσημη μετάνοια.

Η σύζυγος της Karol, Izabela Bawarska, είχε μια μπάλα για να γιορτάσει τον νέο γάμο ενός από τα γήπεδά της. Οι ερευνητές εικάζουν ότι διατηρήθηκε στο στυλ του charivari, με χορευτές ντυμένους ως άγριους συζύγους, μυθικά πλάσματα που σχετίζονται με τη δαιμονολογία, που συχνά απεικονίζονται στην τέχνη της μεσαιωνικής Ευρώπης. Η εκδήλωση σημειώθηκε από τους σύγχρονους χρονογράφους, μεταξύ των οποίων ο μοναχός του Αγίου Διονυσίου και ο John Froissart, και απεικονίστηκαν σε πολλά χειρόγραφα του 15ου αιώνα από ζωγράφους όπως, για παράδειγμα, ο Δάσκαλος Antoni Burgundy. Ήταν επίσης μια έμπνευση για τον Edgar Allan Poe κατά τη σύνταξη της άλμπουμ Żabi jumper.

Ιστορικό

Το 1380, μετά το θάνατο του πατέρα του, Karol V the Wise, ο δωδεκάχρονος Charles VI ανέβηκε στο θρόνο υπό τη φροντίδα τεσσάρων θείων, οι οποίοι μέχρι την ενηλικίωσή του χρησίμευαν ως αντιβασιλέα. Μέχρι το τέλος του δεύτερου έτους, όταν ο Λούις Α΄ του Αντζού είχε λεηλατήσει το βασιλικό θησαυροφυλάκιο και ξεκίνησε να αγωνίζεται για το ναπολιτάνικο στέμμα, και οι άλλοι θείες, ο Jan, ο πρίγκιπας Μπέρι και ο Louis II του Bourbon, δεν έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον για την κυβέρνηση, ο μόνος αντιβασιλέας παρέμεινε ο Φιλιππίνος Βουργουνδίας, τον οποίο καλούσε ο ιστορικός Robert Knecht "Ένας από τους ισχυρότερους πρίγκιπες της Ευρώπης." Το 1387, ο Κάρολ άρχισε να κυβερνά ανεξάρτητα, έστειλε τους θείους του και επέστρεψε στους παλιούς συμβούλους του, τον πατέρα του, τις μαρμόζες.