Label - online παζλ
Κώδικας δεοντολογικής συμπεριφοράς στο Διαδίκτυο (στη διεθνή βιβλιογραφία: netiquette) ονομάζεται το σύνολο
των κανόνων που ορίζουν την αποδεκτή συμπεριφορά μεταξύ δύο ή περισσότερων χρηστών του Διαδικτύου κατά την ηλεκτρονική τους επικοινωνία. Ο Κώδικας δεοντολογικής συμπεριφοράς στο Διαδίκτυο στοχεύει στην καθιέρωση συμβάσεων ευγένειας και αλληλοσεβασμού, καθώς και στην πιο αποδοτική αλληλεπίδραση μεταξύ των χρηστών. Ο χαρακτήρας των κανόνων που τον απαρτίζουν είναι εθιμοτυπικός και κατά συνέπεια η μη υπακοή σε αυτούς δεν επιφέρει νομικές κυρώσεις.
Η ερμηνεία και οι εφαρμογές του Κώδικα δεοντολογικής συμπεριφοράς στο Διαδίκτυο ποικίλλουν από κοινότητα σε κοινότητα. Οι επίσημοι κανόνες αναφέρονται και περιγράφονται αναλυτικά στο έγγραφο IETF RFC 1855, που συνέταξε η ομάδα Responsible Use of the Network (RUN).
Ορισμός και συνθήκες ανάπτυξης
Ο Γιώργος Φρίγκας στο βιβλίο του «Διαφήμιση Μάρκετινγκ στο Διαδίκτυο» αναφερόμενος στον Κώδικα δεοντολογικής συμπεριφοράς στο Διαδίκτυο δίνει την εξής περιγραφή: «Εθιμικοί κανόνες καλής συμπεριφοράς μεταξύ των χρηστών του Διαδικτύου, η τήρηση των οποίων είναι απαραίτητη για την εύρυθμη λειτουργία του».Η διαμόρφωση του Κώδικα δεοντολογικής συμπεριφοράς στο Διαδίκτυο προηγείται της δημιουργίας του Παγκόσμιου Ιστού (World Wide Web). Στα πρώτα χρόνια του Διαδικτύου, όταν η επικοινωνία μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς και ερευνητικούς φορείς αποτελούσε μία από τις κύριες χρήσεις του Διαδικτύου, η δημοσίευση εμπορικών μηνυμάτων θεωρούνταν απρέπεια. Αυτό οδήγησε στην θέσπιση των πρώτων κοινών κανόνων συμπεριφοράς ανάμεσα στις κοινότητες. Η πρώτη αναφορά στον όρο «netiquette» χρονολογείται τουλάχιστον από το 1983, όπως αποδεικνύεται από τις δημοσιεύσεις στη σατιρική στήλη «Dear Emily Postnews».Ο διαρκώς αυξανόμενος αριθμός νέων, μη τεχνικά καταρτισμένων χρηστών στο Διαδίκτυο, η ανταλλαγή μεγάλου όγκου πληροφοριών και δεδομένων και η δυνατότητα επιλογής της ανωνυμίας διεύρυναν τη χρήση και τις εφαρμογές του Κώδικα δεοντολογικής συμπεριφοράς στο Διαδίκτυο. Σημαντικός παράγοντας στην καθιέρωση επιπλέον κανόνων απετέλεσε και η απουσία μη λεκτικών μηνυμάτων (π.χ.