Τα κεραμικά πλακάκια (ή πλακίδια) είναι τεχνητό υλικό, με πρώτη ύλη τον πηλό, που χρησιμοποιείται από την αρχαιότητα έως σήμερα για την επένδυση δαπέδων, τοίχων αλλά και για διακόσμηση.
Ιστορία
Είναι άγνωστο πότε ο άνθρωπος χρησιμοποίησε για πρώτη φορά κεραμικά πλακάκια. Επιφάνειες στρωμένες με κεραμικά πλακάκια έχουν βρεθεί σε πυραμίδες, στη αρχαία Βαβυλώνα με περίτεχνες παραστάσεις και χρώματα και σε όλες τις αρχαίες ελληνικές και ρωμαϊκές πόλεις. Κατά τον Μεσαίωνα ευρεία χρήση είχαν στα Ισλαμικά κράτη, κυρίως στην Περσία και Συρία, με περίτεχνες διακοσμήσεις. Πρώτοι τα έφεραν και τα διέδωσαν στην Ευρώπη οι Μαυριτανοί κατακτητές της Ισπανίας. Σε γενική χρήση πρώτα χρησιμοποιήθηκαν στην Ισπανία, Πορτογαλία και Ιταλία και σήμερα σε όλο σχεδόν τον κόσμο.
Τον 15ο αιώνα πλακάκια με κέντρο παραγωγής την Σεβίλη εξάγονταν στην Βρετανία και στην Ιταλία. Στην Ιταλία διασώζονται και σήμερα κτίρια στη Νάπολη και Γένοβα διακοσμημένα με κεραμικά της Σεβίλης. Το 1840 αναφέρεται η ευρεία χρήση τους στην πλακόστρωση δαπέδων σπιτιών στην νότιο Ισπανία με κέντρο κατασκευής τους την Ανδαλουσία και για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκε μηχανικός τρόπος. Το 1888 παρουσιάστηκαν στην διεθνή έκθεση της Βαρκελώνης.
