Βάπτισμα του Κυρίου, Βάπτισμα του Ιησού Χριστού - στον Χριστιανισμό οι διακοπές κλείνουν την περίοδο των Χριστουγέννων. Στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, καθώς και στις Ελληνικές Καθολικές Εκκλησίες, αυτή είναι η επόμενη Κυριακή μετά τους εορτασμούς των Θεοφανίων.
Γιορτή του Βαπτίσματος του Κυρίου στην Καθολική Εκκλησία
Η παλαιότερη παράδοση αυτής της γιορτής πρέπει να αναζητηθεί στη λειτουργία της Ανατολικής Εκκλησίας, διότι (παρά τη ρητή τεκμηρίωση στα Ευαγγέλια) το βάπτισμα του Ιησού δεν είχε ξεχωριστή αργία στη ρωμαϊκή λειτουργία. Με διάταγμα της Ιεράς Συνέλευσης των Τελετών της 23ης Μαρτίου 1955, η μνήμη του Ιησού βαφτίστηκε στη θέση της πρώην οκτάβας των Θεοφανίων στις 13 Ιανουαρίου. Η μετα-ταυτόχρονη μεταρρύθμιση του λειτουργικού ημερολογίου το 1969 περιέγραψε αυτήν την ημέρα ως τη γιορτή του Βαπτίσματος του Κυρίου. Η φράση «μνήμη» παραλείφθηκε και η ημερομηνία αναβλήθηκε για την Κυριακή 6 Ιανουαρίου.
Τα κείμενα των προσευχών που σχετίζονται με τη γιορτή του Βαπτίσματος του Κυρίου μεταφέρονται με μεγάλη ακρίβεια στη Βίβλο. Τονίζουν αυτές τις διακοπές με τη γιορτή των Θεοφανίων ή των Θεοφανίων. [Απαιτείται υποσημείωση] Σε αυτήν την περίπτωση οι Καθολικοί βλέπουν την πρώτη στην ιστορία του κόσμου την ορατή εμφάνιση ολόκληρης της Αγίας Τριάδας: ο Θεός ο Πατέρας μιλά, ο Υιός του Θεού είναι σε ανθρώπινη μορφή και το Άγιο Πνεύμα εμφανίζεται τον με τη μορφή περιστεριού (Τριαδική επιφάνεια).
Από τη μία πλευρά, η γιορτή του Βαπτίσματος του Κυρίου αποκαλύπτει τον Ιησού ως τον αγαπημένο Υιό του Θεού, που έστειλε ο Πατέρας με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος για τη σωτηρία του ανθρώπου, αφετέρου κατευθύνει την προσοχή στην πραγματικότητα του βαπτίσματος.
Η Καθολική Εκκλησία γιορτάζει τη γιορτή της εισδοχής στην κοινότητα των πιστών μέσω του νερού στο βάπτισμα.
