Το Cyclo-cross (μερικές φορές cyclocross, CX, cyclo-X ή «cross) είναι μια μορφή ποδηλασίας. Οι αγώνες συνήθως πραγματοποιούνται το φθινόπωρο και το χειμώνα (η διεθνής ή η σεζόν «Παγκόσμιο Κύπελλο» είναι Οκτώβριος – Φεβρουάριος) και αποτελούνται από πολλούς γύρους μιας σύντομης διαδρομής (2,5–3,5 χλμ. Ή 1,5–2 μιλίων) με πεζοδρόμια, δασώδη μονοπάτια, γρασίδι, απότομους λόφους και εμπόδια που απαιτούν ο αναβάτης να κατεβεί γρήγορα, να μεταφέρει το ποδήλατο ενώ πλοηγεί στην απόφραξη και την απομάκρυνση. Οι αγώνες για ηλικιωμένες κατηγορίες είναι γενικά μεταξύ 30 λεπτών και μιας ώρας, με την απόσταση να ποικίλλει ανάλογα με τις συνθήκες του εδάφους. Το άθλημα είναι το πιο δυνατό στις παραδοσιακές χώρες ποδηλασίας, όπως το Βέλγιο (συγκεκριμένα η Φλάνδρα), η Γαλλία και οι Κάτω Χώρες.
Το Cyclo-cross έχει παραλληλισμούς με αγώνες ποδηλασίας βουνού, ποδηλασία cross-country και κριτήριο. Πολλοί από τους καλύτερους μοτοσυκλετιστές διασχίζουν τρένο σε άλλους κλάδους ποδηλασίας. Ωστόσο, το cyclo-cross έχει φτάσει σε τέτοιο μέγεθος και δημοτικότητα που ορισμένοι αγωνιστές είναι ειδικοί και πολλοί δίνουν προτεραιότητα στους αγώνες κυκλο-σταυρών σε σχέση με άλλους κλάδους. Τα ποδήλατα Cyclo-cross είναι παρόμοια με τα ποδήλατα δρόμου: ελαφριά, με κάπως στενά ελαστικά και τιμόνι πτώσης. Συνήθως διαφοροποιούνται από τα μεγαλύτερα διάκενα ελαστικών, τα χαμηλότερα γρανάζια, τα ισχυρότερα πλαίσια, τα φρένα προβόλου ή τα δισκόφρενα και την πιο όρθια θέση οδήγησης. Μοιράζονται επίσης χαρακτηριστικά με ποδήλατα βουνού στο ότι χρησιμοποιούν ελαστικά ποδόγυρου για πρόσφυση και, ολοένα και περισσότερο, δισκόφρενα. Πρέπει να είναι ελαφρύι, επειδή οι ανταγωνιστές πρέπει να μεταφέρουν το ποδήλατό τους για να ξεπεράσουν τα εμπόδια ή τις πλαγιές που είναι πολύ απότομες για να σκαρφαλώσουν στη σέλα.
