Ο αερόσακος (airbag), γνωστός και ως συμπληρωματικό σύστημα συγκράτησης (supplementary restraint system / S.R.S.), είναι ένα σύστημα παθητικής ασφάλειας των νεότερων και σύγχρονων αυτοκινήτων. Το σύστημα αυτό περιλαμβάνει έναν σάκο, σχεδιασμένο κατάλληλα έτσι ώστε κατά τη διάρκεια μιας πρόσκρουσης να φουσκώνει μπροστά ή στο πλάι του οδηγού και των επιβατών και να προστατεύει τους επιβαίνοντες στο όχημα από βίαια χτυπήματα στο τιμόνι και στις εσωτερικές επιφάνειες του αυτοκινήτου. Στα πιο σύγχρονα αυτοκίνητα, το σύστημα αυτό αποτελείται πλέον από έναν μεγάλο αριθμό τέτοιων αερόσακων, οι οποίοι και ελέγχονται πλήρως από μία Κεντρική Ηλεκτρονική Μονάδα, με σκοπό την προστασία από πολλά ενδεχόμενα είδη πρόσκρουσης.
Ιστορικό
Μπροστινοί (οδηγού και συνοδηγού)
Ήδη από την δεκαετία του 1950, είχαν αρχίσει να εμφανίζονται σε ορισμένα αεροσκάφη πατέντες που μπορούν να θεωρηθούν ως οι πρώτοι αερόσακοι. Τελικώς, οι πρώτες εφαρμογές σε αυτοκίνητα ξεκίνησαν την δεκαετία του 1970.
Πρώτη η Ford το 1971, κατασκεύασε έναν πειραματικό στόλο οχημάτων με αερόσακους. Ακολούθησε ο όμιλος της General Motors το 1973, με επιλεγμένα για κυβερνητικές πωλήσεις μοντέλα της Chevrolet, ενώ από το 1974 προσέφερε και επίσημα αερόσακους οδηγού και συνοδηγού στο ευρύ κοινό. Το σύστημα αυτό αποτελείτο από 2 αερόσακους μαζί (ποτέ ξεχωριστά μόνο από έναν) και διατέθηκε ως προαιρετική επιλογή σε κάποια πολυτελή μοντέλα των εταιρειών Cadillac, Buick και Oldsmobile, με έξτρα χρέωση 235 δολάρια ΗΠΑ με την τότε ισοτιμία. Ωστόσο, το κοινό δεν έδειξε τότε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την πατέντα αυτή και μόλις 11.000 αυτοκίνητα του ομίλου της General Motors παραγγέλθηκαν με αερόσακους τα έτη 1973 - 1976, με αποτέλεσμα η παραγωγή τους να σταματήσει το 1976. Σε όσα οχήματα είχαν τοποθετηθεί αερόσακοι, οι ζώνες ασφαλείας ήταν μόνο δύο σημείων αντί τριών, καθώς οι αερόσακοι είχαν τότε επινοηθεί ως ένα εναλλακτικό υποκατάστατο αντί της ζώνης ασφαλείας.Τον Δεκέμβριο του 1980, η Mercedes-Benz επανέφερε τον αερόσακο οδηγού, στην W126 S-Class, αρχικά μόνο στη γερμανική αγορά (τότε Δυτική Γερμανία) και με έξτρα χρέωση 1.525,50 γερμανικά μάρκα.
