Πλαστική κατεργασία - μια μέθοδος μετάλλων και των κραμάτων τους με πίεση (χρησιμοποιώντας ένα κατάλληλο εργαλείο) πάνω τους που υπερβαίνει την αντοχή τους. Στοχεύει να αλλάξει μόνιμα το σχήμα και τις διαστάσεις του τεμαχίου εργασίας, καθώς και να αλλάξει τη δομή που προκαλεί αλλαγή στις μηχανικές ιδιότητες. Η διαδικασία διαμόρφωσης μπορεί να είναι ζεστή, ημι-καυτή ή κρύα. Αυτή η ταξινόμηση εξαρτάται από τη θερμοκρασία ανακρυστάλλωσης (σφυρηλάτηση) του παραμορφωμένου μετάλλου και - πιο συγκεκριμένα - από την ταχύτητα παραμόρφωσης σε σχέση με την ταχύτητα ανακρυστάλλωσης. Λόγω της μεθόδου παραμόρφωσης, γίνεται διάκριση κυρίως:
κύλιση - το υλικό συνθλίβεται από κινούμενους κυλίνδρους,
σφυρηλάτηση - το υλικό διαμορφώνεται από την πρόσκρουση ενός σφυριού, ενός smith ή της πίεσης πίεσης,
εξώθηση - το υλικό βρίσκεται σε ένα δοχείο που ονομάζεται παραλήπτης και διαμορφώνεται με εξώθηση από τη μήτρα,
σχέδιο - το υλικό διαμορφώνεται με σχέδιο μέσω ενός οφθαλμού σχεδίασης,
σφράγιση, η οποία υφίσταται φύλλα και λωρίδες που αλλάζουν σχήμα χωρίς ουσιαστική αλλαγή στο πάχος. Κατά τη διάρκεια της ψυχρής εργασίας, δηλαδή κάτω από τις συνθήκες ανακρυστάλλωσης ενός δεδομένου υλικού, τις μηχανικές ιδιότητες (αντοχή, Re, R02, Rm) και σκληρότητα (π.χ. HB, HV), ταυτόχρονα επιδείνωση της παραμορφώσεως, π.χ. επιμήκυνση και στένωση, και το υλικό γίνεται πιο εύθραυστο.
Η τεχνολογία της πλαστικής μορφοποίησης ήταν ήδη γνωστή 3000 χρόνια πριν από την εποχή μας, η παραμόρφωση έγινε κυρίως με τη σφυρηλάτηση. Επί του παρόντος, θεωρείται μία από τις πιο σημαντικές τεχνολογίες μεταλλουργίας. Το στατιστικό αυτοκίνητο αποτελείται στο 90% (επί του παρόντος αυτές οι αναλογίες αλλάζουν υπέρ των πλαστικών) στοιχείων που κατασκευάζονται με αυτήν την τεχνολογία.
