Στην περιοχή έξω από τα βόρεια τείχη, όχι μακριά από την Porta Pianengo, τεκμηριώνονται δύο πύργοι φρουράς τον 14ο αιώνα, καθώς και ένα σφαγείο και ένα μικρό μοναστήρι με την εκκλησία του που κατοικήθηκε από μοναχές ταπεινωμένες τουλάχιστον από το έτος 1332.
Το 1449 οι φτωχοί Clares από τη γειτονιά Barni ανέλαβαν και έχτισαν ένα νέο μοναστήρι και λίγες δεκαετίες αργότερα, το 1497, αγόρασαν επίσης το κτίριο beccarie για να αποκτήσουν κοιτώνα και έδωσαν στην εκκλησία τον Δήμο να χρησιμοποιηθεί για μια νέα έδρα του σφαγή.
Όταν οι Ενετοί ολοκλήρωσαν την κατασκευή των νέων τειχών (1509), επέκτειναν την αμυνόμενη επιφάνεια με μια νέα τροχιά που βρίσκεται πιο βόρεια και ενσωματώνοντας το μικρό συγκρότημα μέσα στην πόλη.
Το 1515 η πρώην εκκλησία που είχε γίνει σφαγείο επέστρεψε στις μοναχές για να χτίσει ένα νέο κτίριο που βρίσκεται πιο νότια και προοριζόταν για αυτό το σκοπό. Αλλά και αυτό το κτίριο, τελικά, αποκτήθηκε από τους φτωχούς Clares (1716), τώρα περίπου εξήντα, για να αποκτήσει έναν άλλο κοιτώνα (έργο του Andrea Nono του 1731).
Όσο για την πρώην εκκλησία, ξαναχτίστηκε από το 1515 αφιερώνοντάς την στη Santa Chiara. Ωστόσο, στο δεύτερο μισό του δέκατου έβδομου αιώνα, σε μια πολύ κακή κατάσταση συντήρησης, ανακαινίστηκε σε μεγάλο βαθμό δίνοντας τις τρέχουσες μορφές του.
Μέχρι το 1780, οι μοναχές εμπιστεύτηκαν τους πατέρες, μετά τον επίσκοπο, για πνευματική φροντίδα, και διατηρούσαν επίσης την εκπαίδευση των κοριτσιών.
Το μοναστήρι ζητήθηκε για πρώτη φορά το 1799 για να στεγάσει τους στρατιώτες Ιακωβίν που αποσύρθηκαν αφού ξυλοκοπήθηκαν στη Βερόνα από τους Αυστριακούς. οι φτωχοί Clares μεταφέρθηκαν στο καταπιεσμένο μοναστήρι των ξυπόλυτων Καρμελιτών. Η μονή επέστρεψε στις καλόγριες με την άφιξη των Αυστριακών, αλλά το 1805 με το Ναπολέοντα διάταγμα αποκτήθηκε από την κρατική ιδιοκτησία και πωλήθηκε το 1810 στην ευγενή Giovan Battista Monticelli Strada. Στη συνέχεια, ο Cavalier Monticelli δωρίζει το μοναστήρι στην Επισκοπή Crema για να χτίσει ένα ψυχαγωγικό και εκπαιδευτικό κέντρο για τους νέους της πόλης, το Ινστιτούτο San Luigi.
Το Noble Cav.
