Για πρώτη φορά το 1980, η Philips και Sony παρουσίασαν αυτό το μέσο ως αποτέλεσμα σχετικής συνεργασίας. Το CD είναι διαθέσιμο στην αγορά από τα τέλη του 1982 και παραμένει ως το επίσημο μέσο για τις εμπορικές μουσικές καταγραφές έως σήμερα.
Οι προδιαγραφές των συμπαγών δίσκων διαμορφώνονται σε διεθνώς καθιερωμένα πρότυπα που διατυπώνονται από τον Διεθνή Οργανισμό Προτύπων (ISO).
Το μουσικό CD αποτελείται από μία ή περισσότερες στερεοφωνικές διαδρομές που αποθηκεύονται χρησιμοποιώντας τη 16-μπιτη κωδικοποίηση PCM σε ένα ρυθμό δειγματοληψίας 44,1 kHz ανά κανάλι. Με βάση την αρχική τους τυποποίηση οι συμπαγείς δίσκοι έχουν μια διάμετρο 12,0 εκατοστά, ενώ η δυνατότητα αποθήκευσης τους σε ασυμπίεστο ψηφιακό ήχο είναι 74 λεπτά (ενώ σήμερα έχει επεκταθεί στα 80 λεπτά). Η χωρητικότητα ενός συμπαγούς δίσκου φθάνει τα 800 MB. Υπάρχουν επίσης και δισκάκια 8,0 εκατοστών, που αποθηκεύουν 18 - 24 λεπτά ψηφιακού ασυμπίεστου ήχου ή 155 - 210 MB στοιχείων και χρησιμοποιούνται συχνά σε CD single.
Η τεχνολογία του συμπαγούς δίσκου προσαρμόστηκε αργότερα για χρήση σε Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές ως συσκευή ανάγνωσης αρχείων, γνωστή ως CD-ROM όπου υπήρχε η δυνατότητα μίας μόνο ανάγνωσης και CD-R με δυνατότητα μιας μόνο εγγραφής/πολλών αναγνώσεων και CD-RW για πολλαπλές εγγραφές και αναγνώσεις. Τα CD-ROM/CDR/CDRW ως συσκευές δεν παράγονται πλέον αφού έχουν αντικατασταθεί πλήρως από τα DVD ROM/DVDR+/- /DVDRW. Το CD και οι επεκτάσεις του είναι εξαιρετικά επιτυχείς: το 2004, οι ετήσιες παγκόσμιες πωλήσεις του CD-Audio, του CD-ROM και του CD-R έφθασαν στους 30 δισεκατομμύρια δίσκους.
To CDex είναι δωρεάν πρόγραμμα ανοικτού λογισμικού που μετατρέπει τα περιεχόμενα ενός CD Audio σε ασυμπίεστα WAV ή συμπιεσμένα mp3, vgf και ogg αρχεία.
