Η Κρήνη της Λα Αμπουάντζια ή η Φουέντε ντε λα Αμπουάντσια, βρισκόταν στην πλατεία της πλατείας (Μαδρίτη), γιατί αυτή η πλατεία ήταν επίσης γνωστή με αυτό το όνομα. Διατηρούνται αρκετά αρχιτεκτονικά στοιχεία και διάφορα οικόσημα, τα οποία σώθηκαν από την κατεδάφισή του που πραγματοποιήθηκε τον 19ο αιώνα, για να ενσωματωθούν σε μια νέα δομή.
Τώρα μέρος της διατηρείται στη βρύση la Fuentecilla, άλλη πηγή μνημειακού μεγέθους, που βρίσκεται στην οδό Calle de Toledo, η οποία χτίστηκε το 1815 ως αφιέρωμα στον βασιλιά Ferdinand VII. Παραμένει επίσης ένα γλυπτό μιας γυναίκας με ένα παιδί, ορισμένοι ερευνητές ταυτίζονται με τη La Abundance, τη μορφή που ονόμασε τη βρύση.
Ιστορικό και περιγραφή
Το Σιντριβάνι της Λα Αμπούντζια σχεδιάστηκε το 1617 από τον αρχιτέκτονα Madrilenian Juan Gómez de Mora, ο οποίος επίσης έχτισε το Fuente de Orfeo στην Plaza de la Provincia, σχεδιάστηκε σχεδόν ταυτόχρονα. Η υλοποίησή του ανατέθηκε στον αρχιτέκτονα Pedro Pedrosa και τον πλοίαρχο Marton de Gortayri. Αληθινά στο γραφείο του, ο Gómez de Mora επέλεξε μια πιο γλυπτική από την αρχιτεκτονική λύση, στην οποία υπάρχουν σαφείς επιρροές από την Ερρίνη, αν και περίεργη παραχώρηση στις αναδυόμενες μπαρόκ τάσεις της στιγμής.
Η κρήνη σχηματίστηκε από έναν τετράγωνο ναό κλασικής φύσης. Αυτό στέφθηκε σε καθεμία από τις τέσσερις πλευρές του, με ένα τριγωνικό αέτωμα και, στην κορυφή, με έναν τρούλο, στον οποίο στηριζόταν η γλυπτική ομάδα της αφθονίας.
Όσον αφορά τα στολίδια, το μπροστινό μέρος ήταν διακοσμημένο με οικόσημα, αναφέροντας την πόλη της Μαδρίτης και το στέμμα. Αλλά αυτό που ήταν πιο εντυπωσιακό σε όλη την ανοιχτή κοιλότητα στη μέση του κύριου σώματος, στο οποίο έμεναν τέσσερις αρκούδες, ρίχνοντας νερό, μια σαφή αναφορά σε ένα από τα σύμβολα της πρωτεύουσας.
Η κατασκευή επιτέλους έγινε σημαντικές αλλαγές στο αρχικό σχέδιο.
