Ωροσκόπιο
Το ωροσκόπιο είναι ένας αστρολογικός χάρτης ή διάγραμμα που αντιπροσωπεύει τις θέσεις του Ήλιου, της Σελήνης, των πλανητών, των αστρολογικών όψεων και των γωνιών τη στιγμή ενός γεγονότος, όπως η στιγμή της γέννησης ενός ατόμου. Η λέξη ωροσκόπιο προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις ώρα και σκοπός που σημαίνουν «χρόνος» και «παρατηρητής». Χρησιμοποιείται ως μέθοδος μαντείας σχετικά με γεγονότα που σχετίζονται με το χρονικό σημείο που αντιπροσωπεύει και αποτελεί τη βάση των ωροσκοπικών παραδόσεων της αστρολογίας. Οι στήλες με ωροσκόπια εμφανίζονται συχνά σε έντυπες και διαδικτυακές εφημερίδες.Στην κοινή χρήση, το ωροσκόπιο αναφέρεται συχνά στην ερμηνεία ενός αστρολόγου, που συνήθως βασίζεται σε ένα σύστημα αστρολογίας του ηλιακού ζωδίου. Βασίζεται αυστηρά στη θέση του Ήλιου τη στιγμή της γέννησης ή στην ημερολογιακή σημασία ενός γεγονότος, όπως στην κινεζική αστρολογία. Συγκεκριμένα, πολλές εφημερίδες και περιοδικά φέρουν προγνωστικές στήλες, γραμμένες σε πρόζα που μπορεί να είναι γραμμένες περισσότερο για την αύξηση του αναγνωστικού κοινού παρά να συνδέονται απευθείας με τον Ήλιο ή άλλες πτυχές του ηλιακού συστήματος, που υποτίθεται ότι βασίζονται σε ουράνιες επιρροές σε σχέση με τη ζωδιακή τοποθέτηση του Ήλιου τον μήνα γέννησης.Δεν υπάρχουν επιστημονικές μελέτες που να υποστηρίζουν την ακρίβεια των ωροσκοπίων και οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για την πραγματοποίηση ερμηνειών είναι ψευδοεπιστημονικές. Στο σύγχρονο επιστημονικό πλαίσιο δεν υπάρχει καμία γνωστή αλληλεπίδραση που να ευθύνεται για τη μετάδοση της υποτιθέμενης επιρροής μεταξύ ενός ατόμου και της θέσης των αστεριών στον ουρανό τη στιγμή της γέννησης. Σε όλες τις δοκιμασίες που ολοκληρώθηκαν, διατηρώντας αυστηρές μεθόδους για τη συμπερίληψη μιας ομάδας ελέγχου και σωστή τύφλωση μεταξύ των πειραματιστών και των υποκειμένων, τα ωροσκόπια δεν έδειξαν αποτελεσματικότητα πέρα από την καθαρή τύχη. Επιπλέον, ορισμένα ψυχολογικά τεστ έχουν δείξει ότι είναι δυνατό να κατασκευαστούν περιγραφές προσωπικότητας και προβλέψεις αρκετά γενικές ώστε να ικανοποιούν τα περισσότερα μέλη ενός μεγάλου κοινού ταυτόχρονα, που αναφέρονται ως το φαινόμενο Φόρερ.
