σχήμα σώματος - online παζλ

Ο ηλιοκεντρισμός είναι το αστρονομικό μοντέλο στο οποίο η Γη, οι πλανήτες και τα υπόλοιπα ουράνια σώματα περιστρέφονται γύρω από τον Ήλιο στο κέντρο του Ηλιακού Συστήματος, ο οποίος αποτελεί το κέντρο του σύμπαντος. Ιστορικά, ο Ηλιοκεντρισμός αντιτίθεται στον γεωκεντρισμό, ο οποίος έβαζε τη Γη στο κέντρο. Η ιδέα ότι η Γη περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο είχε προταθεί ήδη από τον 3ο αιώνα π.Χ. από τον Αρίσταρχο τον Σάμιο, αλλά τουλάχιστον στον μεσαιωνικό κόσμο, ο ηλιοκεντρισμός του Αρίσταρχου δεν προσέλκυσε την προσοχή - πιθανώς λόγω της απώλειας επιστημονικών έργων της Ελληνιστικής Εποχής.Τον 16ο αιώνα παρουσιάστηκε ένα γεωμετρικό μαθηματικό μοντέλο ενός ηλιοκεντρικού συστήματος, από τον αναγεννησιακό μαθηματικό, αστρονόμο και καθολικό κληρικό Νικόλαο Κοπέρνικο, που οδήγησε στην Κοπερνίκεια Επανάσταση. Τον επόμενο αιώνα, ο Γιοχάνες Κέπλερ επεξεργάστηκε και επέκτεινε αυτό το μοντέλο ώστε να περιλαμβάνει ελλειπτικές τροχιές και ο Γαλιλαίος Γαλιλέι παρουσίασε υποστηρικτικές παρατηρήσεις χρησιμοποιώντας ένα τηλεσκόπιο.

Μέρος της θεωρίας του ηλιοκεντρισμού ήταν η αντίληψη ότι ο Ήλιος ήταν όχι μόνο κέντρο του Ηλιακού συστήματος αλλά και του σύμπαντος ολόκληρου. Με τις παρατηρήσεις του Ουίλιαμ Χέρσελ, του Φρίντριχ Μπέσελ και άλλων αστρονόμων διαπιστώθηκε ότι ο ήλιος, ενώ πλησίαζε το βαρύκεντρο του ηλιακού συστήματος, δε βρισκόταν σε κανένα κέντρο του σύμπαντος. Έτσι ενώ μεν σήμερα είναι αποδεκτό ότι ο Ήλιος είναι το κέντρο του Ηλιακού συστήματος, η ηλιοκεντρική θεωρία είναι παρωχημένη.