Η συντήρηση τροφίμων περιλαμβάνει διαδικασίες που κάνουν τα τρόφιμα πιο ανθεκτικά στην ανάπτυξη μικροοργανισμών και επιβραδύνουν την οξειδοαναγωγή των λιπών. Αυτό επιβραδύνει τη διαδικασία αποσύνθεσης και τάγγισης. Η συντήρηση τροφίμων μπορεί επίσης να περιλαμβάνει διεργασίες που αναστέλλουν την οπτική αλλοίωση, όπως η ενζυμική αντίδραση ροδίσματος στα μήλα μετά την κοπή τους, κατά την προετοιμασία του φαγητού. Με τη συντήρηση τροφίμων, τα απόβλητα τροφίμων μπορούν να μειωθούν, κάτι που είναι ένας σημαντικός τρόπος για τη μείωση του κόστους παραγωγής και την αύξηση της αποτελεσματικότητας των συστημάτων τροφίμων, τη βελτίωση της επισιτιστικής ασφάλειας και της διατροφής και τη συμβολή στην περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Για παράδειγμα, μπορεί να μειώσει τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της παραγωγής τροφίμων.Πολλές διαδικασίες που έχουν σχεδιαστεί για τη διατήρηση τροφίμων περιλαμβάνουν περισσότερες από μία μεθόδους συντήρησης τροφίμων. Η συντήρηση των φρούτων μετατρέποντάς τα σε μαρμελάδα, για παράδειγμα, περιλαμβάνει βράσιμο (για να μειωθεί η περιεκτικότητα του φρούτου σε υγρασία και να σκοτωθούν βακτήρια, κ.λπ.), ζαχαροποίηση (για να αποτραπεί η εκ νέου ανάπτυξή τους) και σφράγισμα σε αεροστεγές βάζο (για αποφυγή επαναμόλυνσης).
Οι διαφορετικές μέθοδοι συντήρησης τροφίμων έχουν διαφορετικές επιπτώσεις στην ποιότητα των τροφίμων και των συστημάτων τροφίμων. Ορισμένες παραδοσιακές μέθοδοι συντήρησης τροφίμων έχει αποδειχθεί ότι έχουν χαμηλότερη εισροή ενέργειας και αποτύπωμα άνθρακα σε σύγκριση με τις σύγχρονες μεθόδους. Ορισμένες μέθοδοι συντήρησης τροφίμων είναι γνωστό ότι δημιουργούν καρκινογόνες ουσίες. Το 2015, ο Διεθνής Οργανισμός Ερευνών για τον Καρκίνο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ταξινόμησε το επεξεργασμένο κρέας, δηλαδή το κρέας που έχει υποστεί αλάτισμα, ωρίμανση, ζύμωση και κάπνισμα, ως «καρκινογόνο για τον άνθρωπο».
