Συνέντευξη
Η συνέντευξη είναι ουσιαστικά μια δομημένη συνομιλία όπου ο ένας συμμετέχων κάνει ερωτήσεις και ο άλλος δίνει απαντήσεις. Στην κοινή ομιλία, η λέξη "συνέντευξη" αναφέρεται σε μια ατομική συνομιλία μεταξύ ενός συνεντευκτή και ενός συνεντευξιαζόμενου. Ο συνεντευκτής θέτει ερωτήσεις στις οποίες ο συνεντευξιαζόμενος απαντά, παρέχοντας συνήθως πληροφορίες. Αυτές οι πληροφορίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν ή να παρέχονται σε άλλα ακροατήρια αμέσως ή αργότερα. Αυτό το χαρακτηριστικό είναι κοινό για πολλούς τύπους συνεντεύξεων - μια συνέντευξη για δουλειά ή μια συνέντευξη με έναν μάρτυρα σε ένα γεγονός μπορεί να μην έχει άλλο κοινό εκείνη τη στιγμή, αλλά οι απαντήσεις θα δοθούν αργότερα σε άλλους στη διαδικασία απασχόλησης ή έρευνας. Μια συνέντευξη μπορεί επίσης να μεταφέρει πληροφορίες και προς τις δύο κατευθύνσεις.
Οι συνεντεύξεις γίνονται συνήθως πρόσωπο με πρόσωπο και αυτοπροσώπως, αλλά τα μέρη μπορούν να απέχουν γεωγραφικά, όπως σε τηλεδιάσκεψη ή τηλεφωνικές συνεντεύξεις. Οι συνεντεύξεις σχεδόν πάντα περιλαμβάνουν προφορική συνομιλία μεταξύ δύο ή περισσότερων μερών. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να συμβεί μια "συνομιλία" μεταξύ δύο ατόμων που πληκτρολογούν τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις τους.
Οι συνεντεύξεις μπορεί να είναι αδόμητες, ελεύθερες και ανοιχτές συνομιλίες χωρίς προκαθορισμένο σχέδιο ή προκαθορισμένες ερωτήσεις. Μια μορφή μη δομημένης συνέντευξης είναι μια εστιασμένη συνέντευξη στην οποία ο συνεντευκτής καθοδηγεί συνειδητά και με συνέπεια τη συζήτηση, έτσι ώστε οι απαντήσεις του συνεντευξιαζόμενου να μην ξεφεύγουν από το κύριο ερευνητικό θέμα ή ιδέα. Οι συνεντεύξεις μπορούν επίσης να είναι εξαιρετικά δομημένες συνομιλίες στις οποίες προκύπτουν συγκεκριμένες ερωτήσεις με συγκεκριμένη σειρά. Μπορούν να ακολουθήσουν διάφορες μορφές. Για παράδειγμα, σε μια σπονδυλωτή συνέντευξη, οι απαντήσεις ενός ερωτώμενου συνήθως καθοδηγούν τις επακόλουθες συνεντεύξεις, με στόχο να διερευνήσουν τα υποσυνείδητα κίνητρα ενός ερωτώμενου. Συνήθως, ο συνεντευκτής έχει κάποιο τρόπο να καταγράφει τις πληροφορίες που συλλέγονται από τον συνεντευξιαζόμενο, συχνά κρατώντας σημειώσεις με μολύβι και χαρτί ή με συσκευή εγγραφής βίντεο ή ήχου. Οι συνεντεύξεις έχουν συνήθως περιορισμένη διάρκεια, με αρχή και τέλος.
Η παραδοσιακή μορφή συνέντευξης δύο ατόμων, που μερικές φορές ονομάζεται ατομική συνέντευξη, επιτρέπει άμεσες ερωτήσεις και παρακολούθηση, γεγονός που επιτρέπει στον συνεντευκτή να εκτιμήσει καλύτερα την ακρίβεια και τη συνάφεια των απαντήσεων. Είναι μια ευέλικτη διάταξη με την έννοια ότι οι επόμενες ερωτήσεις μπορούν να προσαρμοστούν για να διευκρινίσουν τις προηγούμενες απαντήσεις. Επιπλέον, εξαλείφει την πιθανή παραμόρφωση λόγω της παρουσίας άλλων μερών.
Η συνέντευξη πρόσωπο με πρόσωπο βοηθά και τα δύο μέρη να αλληλεπιδράσουν και να δημιουργήσουν μια σύνδεση και να κατανοήσουν το άλλο. Επιπλέον, οι συνεντεύξεις πρόσωπο με πρόσωπο μπορεί να είναι πιο ευχάριστες.
