Ο Σιντάρτα Γκαουτάμα ή Σιντάτα/Σιδάρτα Γκοτάμα (στα σανσκριτικά सिद्धार्थ गौतम Σιντάρτα Γκαουτάμα, στα παλικά Σιντάτα Γκοτάμα) υπήρξε πνευματικός δάσκαλος από την αρχαία Ινδία και ιστορικός ιδρυτής του Βουδισμού, που γεννήθηκε στο σημερινό Νεπάλ. Αναγνωρίζεται ευρέως από τους βουδιστές ως ο Υπέρτατος Βούδας της εποχής μας. Ο χρόνος της γέννησης και του θανάτου του είναι ανεξακρίβωτα· οι περισσότεροι σύγχρονοι ιστορικοί χρονολογούν τη ζωή του από το 563 ως το 483 ΠΚΕ, αν και έχει προταθεί από άλλους χρονολόγηση κατά έναν αιώνα αργότερα από αυτή.
Ο Γκαουτάμα, γνωστός και ως Σακιαμούνι που σημαίνει «σοφός (ή άρχοντας) [της φυλής] των Σάκυα» (Σάκυα στη Σανσκριτική, Σάκκα στη γλώσσα Πάλι), αποτελεί κεντρική μορφή του Βουδισμού. Βιογραφικές αφηγήσεις, ομιλίες και μοναστικοί κανόνες συγκεντρώθηκαν μετά το θάνατό του και απομνημονεύτηκαν από τις σάνγκα, δηλαδή τάγματα βουδιστών μοναχών. Αυτά μεταβιβάστηκαν μέσω της προφορικής παράδοσης, έως ότου 400 χρόνια αργότερα καταγράφηκαν και αποτέλεσαν την Τριπιτάκα (στα παλικά Τιπιτάκα, που σημαίνει «Τρία Καλάθια» ή «Τρεις Συλλογές»), μια συλλογή ομιλιών που αποδίδονται στο Γκαουτάμα.
Ο ιστορικός Σιντάρτα Γκαουτάμα
Ο ιστορικός Σιντάρτα Γκαουτάμα είναι απλά ένας σε μια μεγάλη ακολουθία από Βούδες, η οποία κατευθύνεται είτε προς το άχρονο παρελθόν είτε στους μακρινούς ορίζοντες του μέλλοντος. Εντούτοις ξεχώρισε —και έγινε τελικά η ηγετική μορφή του Βουδισμού— καθώς δίδαξε και σε άλλους τον τρόπο για να ακολουθήσουν την πορεία του. Μερικοί πιστεύουν ότι δεν ήταν παρά ένας άνθρωπος που βρήκε το μονοπάτι που τον οδήγησε τελικά στη φώτισή του και το δίδαξε στους μαθητές του. Άλλοι τον θεωρούν ως τον τελευταίο μιας σειράς από Βούδες που ήρθαν στον κόσμο για να κηρύξουν ή να αναβιώσουν το Ντάρμα (στα παλικά Ντάμα), η οποία αποτελεί την διδασκαλία ή την οδό του Βούδα.
