Η Πολυνησία (από τα Αρχαία ελληνικά: πολύς και νῆσος) είναι μια μεγάλη ομάδα πάνω από 1000 νησιών διασκορπισμένων στον κεντρικό και νότιο Ειρηνικό Ωκεανό.
Ο όρος Πολυνησία, (που λήφθηκε από την ελληνική ως περιοχή πολλών νήσων), χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Σαρλ ντε Μπρος το 1756, και αρχικά αποδόθηκε για όλα τα νησιά του Ειρηνικού. Ο Ζυλ Ντουμόντ ντ'Ουρβίλλ σε μία διάλεξη του 1831 στη Γεωγραφική Εταιρεία του Παρισιού πρότεινε έναν περιορισμό της χρήσης του, και εισήγαγε επίσης τους όρους Μικρονησία και Μελανησία. Ο διαχωρισμός αυτός των νήσων του Ειρηνικού σε τρεις διακριτές υπο-κατηγορίες παραμένει σε ευρεία χρήση και σήμερα.
Γεωγραφικά, η Πολυνησία μπορεί να περιγραφεί ως ένα τρίγωνο με τις τρεις γωνίες του στην Χαβάη, τη Νέα Ζηλανδία και το Νησί του Πάσχα. Οι άλλες βασικές νησιωτικές ομάδες που βρίσκονται εντός του Πολυνησιακού τριγώνου είναι οι Σαμόα, η Τόνγκα και οι διάφορες νησιωτικές αλυσίδες που διαμορφώνουν τη Γαλλική Πολυνησία. Η Ροτούμα, εξάρτηση των Φίτζι και το Τουβάλου, και τα δύο εκτός του μεγάλου αυτού τριγώνου, είναι Πολυνησιακά.
Ωστόσο, στην ουσία είναι ένας ανθρωπολογικός όρος που αναφέρεται σε ένα από τα τρία μέρη της Ωκεανίας (τα άλλα δύο είναι η Μικρονησία και η Μελανησία) των οποίων ο προ-αποικιακός πληθυσμός γενικά ανήκει σε μία εθνο-πολιτιστική οικογένεια ως αποτέλεσμα αιώνων θαλάσσιων μεταναστεύσεων. Έπειτα κατέφθασαν οι δυτικοί (περισσότερες θαλάσσιες μεταναστεύσεις) και κακοποίησαν, υποδούλωσαν και αναμείχθηκαν με τον πληθυσμό.
Νησιωτικές ομάδες
Τα ακόλουθα είναι νησιά και νησιωτικές ομάδες, είτε κράτη είτε περιοχές άλλων κρατών, που είναι ιθαγενούς Πολυνησιακού πολιτισμού.
