Κολάρο - φινίρισμα ενδύματος στο λαιμό, κατασκευασμένο από το ίδιο ύφασμα και μονίμως προσαρτημένο σε ρούχα ή άλλο υλικό, ραμμένο, καρφωμένο ή εφαρμοσμένο. Χρησιμοποιήθηκε από τον 14ο αιώνα.
Το στυλ των κολάρων έχει αλλάξει σημαντικά με τους αιώνες. Αρχικά, εμφανίστηκε σε ανδρική ενδυμασία το δεύτερο μισό του 16ου αιώνα, ως μέρος ενός φαρδιού ενδύματος που στερεώνεται στη μέση με μια ζώνη, που ονομάζεται houppelande. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ένα απλό κολάρο προστέθηκε στα ανδρικά καφτάνια στη Γαλλία και την Αγγλία. Αρχικά σχετικά χαμηλό, φτάνοντας στα αυτιά στις αρχές του 15ου αιώνα. Οι αξιωματούχοι και οι βασιλιάδες φορούσαν επίσης παλτά με γούνινο γιακά.
Στην Ισπανία τον 16ο αιώνα, πλούσια διακοσμημένα καφτάνια με ψηλά κολάρα έγιναν μοντέρνα μεταξύ των ανδρών, από τα οποία προεξέχονταν τα τσαλακωμένα κολάρα πουκάμισων. Περιλαίμια ήταν επίσης παρόντα στα εξωτερικά φορέματα των γυναικών. Τον 16ο αιώνα, η μόδα για στόμια σε άνδρες και γυναίκες εμφανίστηκε στη Γαλλία.
