Παμπ (pub ή public house) ονομάζονται δημόσιοι χώροι στην Αγγλία, αλλά και στην Ιρλανδία, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, όπου καταναλώνονται αλκοολούχα ποτά, κυρίως μπύρες και κρασιά, αλλά προσφέρεται επίσης φαγητό και ελαφρά αναψυκτικά. Οι παμπ είναι μέρος της εθνικής παράδοσης των χωρών αυτών και κυρίως της Αγγλίας και αποτελεί χώρο κοινωνικής επαφής. Στο Ηνωμένο Βασίλειο υπάρχουν κατά προσέγγιση 53.500 παμπ. Στα γραπτά του, ο Άγγλος χρονικογράφος Σάμιουελ Πέπυς (Samuel Pepys, 1633 - 1703) περιέγραφε την παμπ ως την καρδιά της Αγγλίας.
Ιστορία
Οι κάτοικοι της Μεγάλης Βρετανίας συνήθιζαν να πίνουν μπύρα από την Χάλκινη Εποχή (Bronze Age). Με την άφιξη όμως των Ρωμαίων στη Βρετανία και την ανάπτυξη ενός ασφαλούς ρωμαϊκού οδικού δικτύου, δημιουργήθηκαν τα πρώτα πανδοχεία, που ονομάζονταν «ταβέρνες» (tabernae), όπου οι ταξιδιώτες μπορούσαν να φάνε, να πιούνε και να περάσουν τη νύχτα τους. Μετά την αποχώρηση των Ρωμαίων και την πτώση στη συνέχεια των ρωμαιοβρετανικών βασιλείων, οι Αγγλοσάξονες δημιούργησαν στις πιο πολλές πόλεις τοπικές μπυραρίες, τις ονομαζόμενες από τότε «παμπ» (pub).
Το 1393, ο βασιλιάς Ριχάρδος Β' υποχρέωσε τους ιδιοκτήτες να τοποθετούν έξω από τις παμπ πινακίδες (pub signs), με τις οποίες θα σηματοδοτούνταν οι παμπ και να εγκαταλειφθεί η παλιά συνήθεια να τοποθετούν ένα θάμνο έξω από την πόρτα τους. Κι ακόμη, επειδή οι περισσότεροι κάτοικοι ήταν αναλφάβητοι, επιλέγονταν ονόματα που απεικόνιζαν ιστορικές προσωπικότητες, οικόσημα ή μορφές ζώων, ώστε να είναι εύκολα αναγνωρίσιμες.
Η μεγαλύτερη παμπ σήμερα σε όλη τη Μεγάλη Βρετανία είναι «Το Φεγγάρι κάτω από το Νερό» (The Moon Under Water) στο Μάντσεστερ, ενώ η παμπ «Γε Ολντ Φάιτιν Κοκς» (Ye Olde Fighting Cocks) στην πόλη Σαιντ-Άλμπανς (St.
