Ο πήχης είναι αρχαία μονάδα μέτρησης μήκους που βασίζεται στην απόσταση από τον αγκώνα μέχρι την άκρη του μεσαίου δακτύλου. Συνδέθηκε κυρίως με τους Σουμέριους, τους Αιγύπτιους και τους Ισραηλίτες. Ο όρος πήχης βρίσκεται στη Βίβλο σχετικά με την Κιβωτό του Νώε, την Κιβωτό της Διαθήκης, τη Σκηνή του Μαρτυρίου και το Ναό του Σολομώντα. Ο κοινός πήχης χωριζόταν σε 6 παλάμες × 4 δάχτυλα = 24 ψηφία. Οι βασιλικοί πήχεις πρόσθεσαν μια παλάμη για 7 παλάμες × 4 δάχτυλα = 28 ψηφία. Αυτά τα μήκη κυμαίνονταν συνήθως από 44,4 έως 52,92 εκατοστά, με μια αρχαία ρωμαϊκή πήχη να είναι 120 εκατοστά σε μήκος.
Πήχεις διαφόρων μηκών χρησιμοποιήθηκαν σε πολλά μέρη του κόσμου κατά την αρχαιότητα, κατά το Μεσαίωνα και μέχρι και την πρώιμη σύγχρονη εποχή. Ο όρος εξακολουθεί να χρησιμοποιείται στην τοποθέτηση αντιστάθμισης, το μήκος του αντιβραχίου χρησιμοποιείται συχνά για τον προσδιορισμό του διαστήματος μεταξύ των πασσάλων που τοποθετούνται εντός της αντιστάθμισης.
Copyright 2024 puzzlefactory.com Ολα τα δικαιώματα διατηρούνται.
