Ουκίοέ (浮世絵 ή εικόνες του επιπλέοντος κόσμου) είναι ένα είδος ξυλογραφίας και ζωγραφικής που γνώρισε άνθηση τον 17ο εώς τον 20ο αιώνα στην Ιαπωνία. Το Ουκίγιο παραπέμπει στην νεανική παρορμητική κουλτούρα που άνθησε στα αστικά κέντρα του Έντο (σημερινό Τόκυο), Κυότο και Οζάκα. Το όνομα παραπέμπει ειρωνικά στην ομόηχη λέξη Θλιβερός κόσμος (憂き世), ο τόπος από όπου ο θάνατος και η ανάσταση γλιτώνουν τον άνθρωπο σύμφωνα με τη βουδιστική θεολογία.
Η τέχνη αυτή γνωρισε ιδιαίτερη άνθηση στο Έντο (σημερινό Τόκυο) το δεύτερο μισό του 17ου αιώνα, εμπνευσμένη από τα μονόχρωμα έργα του Χισικάουα Μορονόμπου στα 1670. Αρχικά μόνο ινδικό μελάνι χρησιμοποιούνταν, αργότερα οι τυπωμένες αφίσες ζωγραφιίζονταν αλλά τον 18ο αιώνα ο Σουζούκι Χαρουνόμπου εξέλιξε την τεχνική της πολύχρωμης τυπογραφίας σε ένα νέο έιδος το νισίκι-ε (nishiki-e).
Τα Ουκίγιο-ε έργα ήταν προσιτά στο ευρύ κοινό γιατί μπορούσαν να παραχθούν μαζικά. Προορίζονταν αρχικά για αστούς που δεν ήταν αρκετά πλούσιοι για να αγοράσουν ένα αυθεντικό πίνακα. Τα αρχικά θέματα ήταν παραστάσεις από τη ζωή της πόλης, σκηνές διασκέδασης, αθλητές του σούμο και φημισμένοι ηθοποιοί. Αργότερα, η θεματολογία επικεντρώθηκε στα τοπία. Το σεξ δεν ήταν επιτρεπόμενο θέμα αλλά παρουσιαζόταν συχνά σαν θέμα στα ουκίγιο-ε. Συχνά οι εκδότες και οι δημιουργοί τιμωρούνταν για την δημιουργία των σεξουαλικών ουκίγιο-ε ή σούνγκα (shunga).
Copyright 2024 puzzlefactory.com Ολα τα δικαιώματα διατηρούνται.
