Το ξύλο (ή ξύλωμα όπως είναι γνωστό στη βοτανική ορολογία, αγγλικά: wood) είναι ο συμπαγής, (συνήθως) σκληρός, πορώδης και ινώδης δομικός ιστός που (αρχικά) βρίσκεται στο βλαστό και στις ρίζες των δέντρων, καθώς και σε (κάποια) άλλα ξυλώδη φυτά. Χρησιμοποιείται για χιλιάδες χρόνια τόσο ως καύσιμο όσο και ως κατασκευαστικό υλικό. Αποτελείται από οργανική και ανόργανη ύλη, (και πιο συγκεκριμένα) από φυσικής προέλευσης σύνθετες ίνες κυτταρίνης που είναι (σχετικά) ανθεκτικές στην καταπόνιση, ενσωματωμένες σε μια βάση λιγνίνης, που αντιστέκεται στη συμπίεση. Μερικές φορές το ξύλο ορίζεται πιο στενά ως το υλικό των κορμών των δέντρων, και μερικές άλλες με ευρύτερο ορισμό που συμπεριλαμβάνει στο υλικό αυτό και κάθε παρόμοιο ιστό που μπορεί να βρίσκεται επίσης στις ρίζες των δέντρων ή και σε (ξυλώδεις) θάμνους. Στα ζωντανά δέντρα χρησιμοποιείται στο να παρέχει δομική στήριξη σε αυτά, επιτρέποντας έτσι στα ξυλώδη φυτά να αναπτύσσονται σε μέγεθος και να στέκονται όρθια μόνα τους. Επίσης, όμως, επιτρέπει τη διέλευση νερού και θρεπτικών συστατικών ανάμεσα στα φύλλα, στους υπόλοιπους αναπτυσσόμενους ιστούς του ξυλώδους φυτού και στις ρίζες αυτού. Ο όρος «ξύλο» μπορεί επίσης να αναφέρεται και σε άλλα φυτικά υλικά με συγκρίσιμες ιδιότητες, καθώς και σε διάφορα κατεργασμένα με μηχανικό τρόπο υλικά από ξύλο, πριονίδια ή φύλλα ξύλου.
Το 2005, εκτιμήθηκε ότι η Γη περιέχει περίπου 434 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα αναπτυσσόμενων δασικών αποθεμάτων, από τα οποία το 47% ήταν εμπορεύσιμο. Ως (σχετικά) άφθονη ανθρακούχα ανανεώσιμη πηγή, τα ξυλώδη υλικά έχουν έντονο ενδιαφέρον (και) ως πηγή ανανεώσιμης ενέργειας. Το 1991 ξυλεύθηκαν περίπου 3,5 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ξύλου.
