βασικά για τον σκοπό του κυνηγίου μεγάλου θηράματος ως κυνηγετικός σκύλος, περιλαμβάνοντας το κυνήγι του αγριόχοιρου του πούμα και τών ρουφιάνων.
Ο εκτροφέας, Antonio Nores Martínez, ήθελε έναν σκύλο που επεδείκνυε σταθερή γενναιότητα και θεληματικά θα προστάτευε την ανθρώπινη του συντροφιά μέχρι θανάτου. Εκτράφηκε για πρώτη φορά το 1928, από τον Cordoba Fighting Dog μαζί και με ένα ευρύ φάσμα από άλλες ράτσες, περιλαμβάνοντας και τον Γερμανικό Μολοσσό, το Boxer, το Spanish Mastiff, το Old English Bulldog, το Bull Terrier, το Great Pyrenees, το Pointer, το Irish Wolfhound και τέλος το Dogue de Bordeaux. Ο Νόρες Μαρτίνεζ συνέχισε να εξελίσσει την ράτσα μέσω της επιλεκτικής εκτροφής για να εισάγει τα επιθυμητά χαρακτηριστικά.
Όπως το δαλματίας, το άσπρο μπόξερ, και το άσπρο μπούλ τεριερ το ντόγκο μπορεί κατα την διάρκεια της ζωής του να περάσει από ένα στάδιο μερικής ή και ολικής κώφωσης. Υπάρχει ένα ποσοστό περίπου 10% επίπεδο κώφωσης γενικότερα με κάποια ντόγκο που επηρεάζονται από κώφωση στο ένα αφτί, και άλλα και από τα 2 αφτιά. Μελέτες έχουν δείξει ότι οι περιπτώσεις κώφωσης στα ντόγκο μειώνεται δραστικά όταν κρατώνται μόνο κουτάβια απολύτως υγιή και από τα δύο ώτα. Η δυσπλασία είναι επίσης μια κοινή ανησυχία και σε αυτή τη ράτσα όπως και σε πολλές άλλες μεγάλες ράτσες.
Τα ντόγκο είναι κυρίως κυνηγοί μεγάλων θηραμάτων όπως έχει ήδη αναφερθεί πιο πάνω και μερικές φορές προπονούνται και για πιο δύσκολες δουλειές, όπως, για αναζήτηση και διάσωση ανθρώπινων θυμάτων από χιονοστιβάδες, σεισμούς ή οποιαδήποτε άλλη καταστροφή, ως βοηθητικά σκυλιά στην αστυνομία ( k9 ), και στον στρατό. Όπως και οι περισσότερες ράτσες, τα ντόγκο τα πάνε πολύ καλά με τα παιδιά, εάν κοινωνικοποιηθούν σωστά από μια σχετικά μικρή ηλικία (περίπου 3-4 μηνών).
