Η μουστάρδα είναι καρύκευμα είτε σε μορφή σκόνης είτε σε μορφή πάστας. Παρασκευάζεται από σπόρους (σπέρματα) συγκεκριμένων φυτών της οικογένειας των σταυρανθών ή των βρασσικιδών (Crucifae ή Brassicaceae)). Τα κυριότερα είδη είναι το Sinapis alba (σινάπι το λευκό) του γένους σινάπι (γνωστό επίσης και ως σινάπι ή σινιάβρι ή βρούβα ή λάψανο) με κίτρινα σπέρματα, το είδος Brassica juncea (κράμβη η βουρλοειδής) του γένους βράσσικα με σκουρόχρωμα σπέρματα και το Brassica nigra (κράμβη η μαύρη) με επίσης σκουρόχρωμα σπέρματα. Η γεύση της μουστάρδας κυμαίνεται ανάλογα με τον τύπο των σπόρων από γλυκιά μέχρι καυτερή.
Ιστορία
Η χρήση του φυτού της μουστάρδας ως μπαχαρικού, τουλάχιστον με τη μορφή σκόνης, αναφέρεται σε ινδικά και σουμεριακά κείμενα ήδη από το 3000 π.Χ. Αργότερα έχουμε συχνότερες αναφορές σε ελληνικά και ρωμαϊκά κείμενα και στη Βίβλο. Στην Καινή Διαθήκη το σπέρμα της μουστάρδας (κόκκος σινάπεως, Λουκ. 13, 18–19) αναδεικνύεται ως σύμβολο πίστης. Τέλος, τα σπέρματα της μουστάρδας χρησιμοποιούνταν ως φάρμακο από τον Ιπποκράτη, ενώ έμπλαστρα μουστάρδας θεωρούνταν χρήσιμα, από την παλαιότερη ιατρική, για τις επιπαστικές τους ιδιότητες και τη θεραπεία του κρυολογήματος. Από τον 20ο αιώνα. η μουστάρδα είναι από τα πλέον εμπορεύσιμα καρυκεύματα στον δυτικό κόσμο.
