Μαγεία - online παζλ

Η μαγεία στην θρησκειολογία και τις κοινωνικές επιστήμες αντιπροσωπεύει μια κατηγορία που χρησιμοποιείται για να περιγράψει διάφορες πρακτικές και ιδέες που θεωρούνται ξεχωριστές και από τη θρησκεία και από την επιστήμη. Έχουν προταθεί πολλοί διαφορετικοί ορισμοί για τη μαγεία, με μεγάλο μέρος του ακαδημαϊκού κόσμου να θεωρεί την έννοια τόσο προβληματική που είναι καλύτερο ο ορισμός να απορριφθεί ολότελα ως απλά ένα χρήσιμο αναλυτικό κατασκεύασμα.Η ορολογία μαγεία προέρχεται από το αρχαίο περσικό magu, λέξη που χρησιμοποιούνταν για ένα είδος θρησκευτικού λειτουργού για το οποίο λίγα είναι γνωστά. Κατά τα τέλη του 6ου και αρχές του 5ου αιώνα π.Χ., ο όρος υιοθετήθηκε στα αρχαία ελληνικά, και χρησιμοποιούνταν με αρνητική έννοια, για θρησκευτικά τελετουργικά που θεωρούνταν δόλια και απατηλά, μη συμβατικά, και επικίνδυνα. Αυτή η σημασία του όρου υιοθετήθηκε και από τα λατινικά τον πρώτο αιώνα προ Χριστού. Μέσω των λατινικών, ενσωματώθηκε στην Χριστιανική θεολογία κατά τον πρώτο αιώνα μετά Χριστόν, όπου η μαγεία σχετίστηκε με τους δαίμονες και έτσι κατηγοριοποιήθηκε ως αντίθετη στη (Χριστιανική) θρησκεία. Η έννοια ήταν διαδεδομένη κατά το Μεσαίωνα, όταν οι Χριστιανοί συγγραφείς κατηγοριοποίησαν μια σειρά διαφορετικών πρακτικών —όπως ξόρκια, μάγια, απαγγελίες ξορκιών, μαντεία, νεκρομαντεία, και αστρολογία —κάτω από τη ονομασία μαγεία. Κατά την πρώτη περίοδο της σύγχρονης Ευρώπης, Ιταλοί ουμανιστές επαναπροσδιόρισαν τον όρο με μια θετική έννοια για να δημιουργήσουν την ιδέα της φυσικής μαγείας. Και οι αρνητικές και οι θετικές προσλήψεις του όρου διατηρήθηκαν στην Δυτική κουλτούρα κατά τη διάρκεια των επόμενων αιώνων, με τις πρώτες (τις αρνητικές) να επηρεάζουν στο μεγαλύτερο μέρος την πρώτη ακαδημαϊκή χρήση της λέξης.

Ακαδημαϊκοί από διάφορα πεδία έχουν χρησιμοποιήσει τον όρο μαγεία αλλά τον έχουν ορίσει με διαφορετικούς τρόπους και χρησιμοποιήσει για διαφορετικά πράγματα. Μία προσέγγιση, που σχετίζεται με τους ανθρωπολόγους Έντουαρντ Τάιλορ και Τζέιμς Φρέιζερ, χρησιμοποιεί τον όρο για να περιγράψει πεποιθήσεις στη συμπαθητική μαγεία μεταξύ αντικειμένων που επιτρέπουν το ένα να επηρεάζει το άλλο.