O μίμος είναι ένας καλλιτέχνης που χρησιμοποιεί αποκλειστικά χειρονομίες και σωματικές κινήσεις για την αφήγηση μίας ιστορίας, ενώ ο λόγος είτε απουσιάζει εντελώς, είτε χρησιμοποιείται για την παρουσίαση των δρώμενων. Η τέχνη του μίμου διακρίνεται από την βουβή κωμωδία, όπου ο ηθοποιός ερμηνεύει έναν χαρακτήρα σε μια ταινία ή σκετς χωρίς ήχο.Τον 20ο αιώνα, η τέχνη του μίμου ήρθε στο προσκήνιο από τον θεατρικό σκηνοθέτη Ζακ Κοπώ. Το 1923 ο Κοπώ, επηρεασμένος από την Κομέντια ντελ άρτε και το ιαπωνικό θέατρο Νο, πειραματίστηκε στην εκπαίδευση των ηθοποιών του, στο θέατρο Vieux-Colombier, με τη χρήση μάσκας, καθώς και με το σωματικό θέατρο, αναδύοντας έτσι την τέχνη του σωματικού μίμου, πρόγονο του σύγχρονου χειρονομιακού θεάτρου. Ο μαθητής του Κοπώ, Ετιέν Ντεκρού, επηρεασμένος σε μεγάλο βαθμό από τους πειραματισμούς του Κοπώ, άρχισε να εξερευνά και να αναπτύσσει τις δυνατότητες της μιμικής τέχνης, εξελίσσοντας την τέχνη του σωματικού μίμου, πέρα από τα όρια του νατουραλισμού. Ο Ζακ Λεκόκ, με τις εκπαιδευτικές του μεθόδους, συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη της σύγχρονης τέχνης του μίμου και του σωματικού θεάτρου. Ο Μαρσέλ Μαρσώ, συνέβαλε στην αύξηση της δημοτικότητας της μιμικής τέχνης σε παγκόσμιο επίπεδο, με τον βουβό χαρακτήρα που δημιούργησε, τον Μπιπ. Ως αποτέλεσμα, η τέχνη του μίμου έχει συμπεριληφθεί στον κατάλογο άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς της Γαλλίας από το 2017.
Copyright 2024 puzzlefactory.com Ολα τα δικαιώματα διατηρούνται.
