Η Μέση Ανατολή είναι μια περιοχή που καλύπτει τη συντριπτική πλειοψηφία της Δυτικής Ασίας και την Αίγυπτο (η οποία ανήκει κατά κύριο λόγο στη Βόρεια Αφρική). Ο όρος έχει γίνει περισσότερο διαδεδομένος αντικαθιστώντας την Εγγύς Ανατολή (σε αντίθεση με την Άπω Ανατολή) ξεκινώντας στις αρχές του 20ου αιώνα. Η ευρύτερη έννοια της "Ευρύτερης Μέσης Ανατολής" (γνωστή και ως Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική) περιλαμβάνει επίσης τις εξής περιοχές: Μαγκρέμπ, Σουδάν, Τζιμπουτί, Σομαλία, οι Κομόρες, Αφγανιστάν, Πακιστάν, και λιγότερο συχνά την Υπερκαυκασία και την Κεντρική Ασία. Ο όρος "Μέση Ανατολή" έχει οδηγήσει σε κάποια σύγχυση σχετικά με τους μεταβαλλόμενους ορισμούς της. Τα όρια της Μέσης Ανατολής δεν είναι αυστηρώς καθορισμένα, διαφέρουν ανά ιστορική περίοδο και ποικίλουν ανάλογα την εθνολογική, πολιτισμική, ή γεωπολιτική σκοπιά. Κατά κανόνα όμως περικλείουν την αραβική χερσόνησο και χώρες γύρω από την Ερυθρά Θάλασσα και τον Περσικό κόλπο.
Οι περισσότερες χώρες της Μέσης Ανατολής (13 από τις 18) ανήκουν στον Αραβικό κόσμο. Οι πιο πυκνοκατοικημένες χώρες της περιοχής είναι η Αίγυπτος, το Ιράν και η Τουρκία, ενώ η Σαουδική Αραβία είναι η μεγαλύτερη χώρα της Μέσης Ανατολής ως προς την έκταση. Η ιστορία της Μέσης Ανατολής χρονολογείται από την αρχαιότητα, με τη γεωπολιτική σημασία της περιοχής να αναγνωρίζεται εδώ και χιλιετίες. Αρκετές μεγάλες θρησκείες έχουν τις ρίζες τους στη Μέση Ανατολή, συμπεριλαμβανομένου του Ιουδαϊσμού, του Χριστιανισμού, και του Ισλάμ. Οι Άραβες αποτελούν την κυριότερη εθνότητα στην περιοχή, ακολουθούμενοι από τους Τούρκους, τους Πέρσες, τους Κούρδους, τους Αζέρους, τους Κόπτες, τους Εβραίους, τους Ασσύριους, τους Ιρακινούς Τουρκομάνους και τους Κύπριους.
Πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Βρετανοί αποκαλούσαν «Εγγύς Ανατολή» (Near East) τον χώρο που περιελάμβανε πρώην κτήσεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, σε αντίθεση με τον όρο «Άπω Ανατολή» (Far East) που ήταν συνεπέστερος και περιελάμβανε την Κίνα, την Ινδοκίνα και την Ιαπωνία. Κατά τη διάρκεια όμως των στρατιωτικών επιχειρήσεων, με την εγκατάσταση του Στρατηγείου Μέσης Ανατολής στην Αίγυπτο, ο όρος Μέση Ανατολή (Middle East) ενώ χρησιμοποιήθηκε αρχικά για τη Συρία και το Ιράκ, άρχισε να επεκτείνεται σ' όλα τα εδάφη όπου εκτείνονταν βαθμιαία και η δράση των βρετανικών δυνάμεων, συμπεριλαμβάνοντας έτσι τελικά από μεν την Ευρώπη τη Δωδεκάνησο, τις χώρες, πρώην κτήσεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και Γαλλίας, (Λίβανο, Συρία), χώρες της Αφρικής όπως Σουδάν, Σομαλία μέχρι και τη Λιβύη.
Η Μέση Ανατολή έχει γενικά ένα ζεστό, άνυδρο κλίμα, με πολλά μεγάλα ποτάμια που αρδεύουν τις καλλιέργειες σε περιορισμένους τομείς όπως το Δέλτα του Νείλου στην Αίγυπτο, ο Τίγρης και ο Ευφράτης στη Μεσοποταμία (Ιράκ, Κουβέιτ, και ανατολική Συρία), περιοχές που ως επί το πλείστον ανήκουν στην Γόνιμη Ημισέληνο. Οι περισσότερες του Περσικού Κόλπου έχουν τεράστια αποθέματα πετρελαίου, με τους μονάρχες στην Αραβική Χερσόνησο να επωφελούνται οικονομικά από τις εξαγωγές πετρελαίου. Λόγω του άγονου κλίματος και της μεγάλης εξάρτησης από τη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων, η Μέση Ανατολή συνεισφέρει σημαντικά στην κλιματική αλλαγή και αναμένεται να επηρεαστεί σοβαρά από αυτή.
Σήμερα στον όρο αυτό θεωρείται ότι ανήκουν οι χώρες: Συρία, Λίβανος, Κύπρος, Ιορδανία, Παλαιστινιακά Εδάφη, Ισραήλ, Αίγυπτος, Σαουδική Αραβία, Υεμένη, Κατάρ, Ομάν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Μπαχρέιν, Κουβέιτ, Ιράκ, Ιράν, Αρμενία και Τουρκία.
