Λατινική γλώσσα - online παζλ

Λατινική γλώσσα

Τα λατινικά είναι η γλώσσα που ομιλούνταν αρχικά στην περιοχή γύρω από τη Ρώμη, το λεγόμενο Λάτιο. Έγινε πολύ σημαντική ως επίσημη γλώσσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Όλες οι ρομανικές γλώσσες (γνωστές και ως λατινογενείς) προέρχονται από τα λατινικά και πολλές λατινικές λέξεις εντοπίζονται και στις σύγχρονες γλώσσες του κόσμου, όπως τα αγγλικά, και διδάσκεται εκτεταμένα σε πολλές χώρες της Ευρώπης, σε μεγαλύτερη έκταση από τα αρχαία ελληνικά. Σήμερα πολλές λατινικές και αρχαίες ελληνικές λέξεις χρησιμοποιούνται εκτεταμένα στο καθημερινό και επιστημονικό λεξιλόγιο των ευρωπαϊκών γλωσσών.

Η λατινική γλώσσα ανήκει στον ιταλικό κλάδο των ινδοευρωπαϊκών γλωσσών. Είναι συγγενής της αρχαίας ελληνικής στη μορφολογία και τη δομή γενικότερα, από την οποία έχει δανειστεί αλλά και δώσει πολλές λέξεις. Αποτέλεσε αρχικά το γλωσσικό ιδίωμα μιας περιοχής που εκτεινόταν από τον κάτω ρου του Τίβερη έως το σημερινό Μόντε Αλμπάνο. Με τον καιρό, έγινε η γλώσσα των κατοίκων της Ρώμης και σιγά-σιγά κάλυψε ολόκληρη την επαρχία του Λατίου (Λατ. Latium, ιταλ. Lazio), οπότε πήρε το όνομα λατινική. Στη συνέχεια, επεκτάθηκε έξω από το Λάτιο, έσβησε τις γειτονικές διαλέκτους που λίγο διέφεραν από εκείνη (σαβινική και μαρσική διάλεκτος), υπερίσχυσε της οσκικής γλώσσας, έσβησε την ουμβρική και, στα χρόνια του Χριστού, τη βενετική. Τέλος απορρόφησε τη μη ινδοευρωπαϊκή Ετρουσκική γλώσσα, την κελτική γλώσσα της κοιλάδας του Πάδου και της εντεύθεν των Άλπεων Γαλατίας (Gallia Cisalpina), καθώς και τη μεσσαπική.

Τα λατινικά είναι μια συνθετική γλώσσα με τρία διακριτά γραμματικά γένη, έξι ή επτά πτώσεις των ουσιαστικών, πέντε κλίσεις, τέσσερις συζυγίες των ρημάτων, έξι χρόνους, τρεις διαθέσεις, δύο φωνές, δύο μορφές αριθμητικών και δύο ή τρία διαφορετικά ποιόντα ενέργειας. Το λατινικό αλφάβητο, που είναι το πιο συνηθισμένο στο κόσμο σήμερα, προέρχεται από το ελληνικό και το ετρουσκικό αλφάβητο, τα οποία προήλθαν από το φοινικικό αλφάβητο. Το λατινικό αλφάβητο διαμορφώθηκε από το ελληνικό αλφάβητο των αποικιστών από τη Χαλκίδα, καθώς το ελληνικό αλφάβητο κατά την αρχαιότητα διέφερε σημαντικά από περιοχή σε περιοχή, τόσο ως προς τη μορφή αλλά και τον αριθμό των γραμμάτων.