Οι λαμπτήρες αναλαμπής λεγόμενοι κοινώς φλας χρησιμοποιούνται ευρύτερα σε φωτογραφήσεις ή παρόμοιες άλλες εφαρμογές όπου απαιτείται ο φωτισμός να είναι ισχυρός αλλά όχι παρατεταμένος. Επίσης χρησιμοποιούνται και στις περιπτώσεις που απαιτείται τακτική διακοπή κατά ελεγχόμενα διαστήματα όπως στις στροβοσκοπικές παρατηρήσεις ή ακτινοβολίες.
Υπάρχουν δύο ειδών φλας. Οι παλαιοί, που η αναλαμπή γινόταν με ταχεία καύση ινών μαγνησίου που προκαλούνταν από τη διέλευση ηλεκτρικού ρεύματος, με συνέπεια μετά από κάθε αναλαμπή ο λαμπτήρας να καταστρέφεται και να απαιτείται αντικατάστασή του. Αυτό σημαίνει πως ένας τέτοιος λαμπτήρας δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε στροβοσκοπική παρατήρηση.
Στο δεύτερο τύπο λαμπτήρων φλας η αναλαμπή οφείλεται σε ηλεκτρική εκκένωση. Αυτοί οι νεότεροι αποτελούνται από ένα σωλήνα με αέριο και δύο ηλεκτρόδια. Τα ηλεκτρόδια όμως αυτά συνδέονται με ένα πυκνωτή. Ο φορτισμένος πυκνωτής εκκενώνεται μέσα από το αέριο και προκαλεί ισχυρή αναλαμπή. Η μέση τιμή της εκπεμπόμενης φωτεινής ροής φθάνει τα 3Χ106 lm. Η δε τάση του πυκνωτή είναι λίγο μικρότερη από εκείνη που χρειάζεται για ν΄ αρχίσει η εκκένωση. Έτσι για να επιτευχθεί αυτή δίνεται μια ηλεκτρική ώθηση από ένα σύρμα που περιβάλει τον σωλήνα στον οποίο γίνεται η εκκένωση.
Οι λαμπτήρες αναλαμπής ανήκουν στη κατηγορία των ψυχρών φωτεινών πηγών.
