Το κρέας είναι η σάρκα των ζώων και των ανθρώπων. Το ζωικό κρέας, που χρησιμοποιείται ως τροφή από τον άνθρωπο περιλαμβάνει τους σκελετικούς μύς και το συναφές λίπος, μπορεί όμως να περιγράψει επίσης άλλους βρώσιμους ιστούς, όπως τα όργανα και τα εντόσθια ενός νεκρού ζώου. Στην αγγλική γλώσσα, η λέξη κρέας χρησιμοποιείται γενικά από τη βιομηχανία συσκευασίας κρέατος σε μια πιο περιοριστική έννοια, η σάρκα των θηλαστικών ειδών (χοίροι, βοοειδή, πρόβατα κλπ.) που τέθηκαν και προετοιμάζονται για κατανάλωση από τον άνθρωπο, για τον αποκλεισμό των ψαριών, των πουλερικών και άλλων ζώων. Η χρήση ποικίλλει σε όλο τον κόσμο από τον κάθε πολιτισμό, και ορισμένες χώρες όπως η Ινδία έχουν μεγάλους πληθυσμούς που αποφεύγουν την κατανάλωση όλων ή των περισσότερων ειδών κρέατος. Η κατανάλωση ανθρωπίνου κρέατος αναφέρεται ως κανιβαλισμός ή ανθρωποφαγία και αποτελεί σοβαρό ποινικό αδίκημα.
Η κατανάλωση κρέατος έχει διάφορες παραδόσεις και τα τελετουργικά που συνδέονται με αυτό σε διαφορετικές κουλτούρες, όπως η Κοσέρ (Kosher) και η Χαλάλ (Halal), και η παραγωγή της γενικώς ρυθμίζονται από τις κρατικές αρχές. Το άρθρο αυτό εστιάζεται κυρίως σε αυτή τη διαδικασία, από την πρωτογενή παραγωγή έως την κατανάλωση.
Διάκριση και θρησκευτική χρήση
Ένας ορισμός που αναφέρεται στο κρέας, χωρίς όμως να συμπεριλαμβάνει τα ψάρια κατά τα τελευταία εκατό χρόνια, έχει θρησκευτικές επιρροές. Η διάκριση μεταξύ των ψαριών και του κρέατος είναι κωδικοποιημένη από το εβραϊκό διαιτητικό δίκαιο "kashrut", σχετικά με την ανάμειξη του γάλακτος και του κρέατος, χωρίς όμως να απαγορεύει την ανάμειξη του γάλακτος και των ιχθύων. Η σύγχρονη εβραϊκή νομική πρακτική (Halakha) για το kashrut κατατάσσει τη σάρκα των θηλαστικών και των πτηνών ως κρέας.
